Bilmeden, öğrenmeden ‘yönetici’ pozisyonunda olmak hem kişi için, hem de yönettiği kurum veya şirket için ‘çok büyük’ tehlike arz eder…
   KKTC’de genellikle büyük firmalar ‘bilgili ve görgülü’ yönetici istemez…
   Öncelik aile fertleridir…
   Ya da düşük maaşla ‘yönetici’ pozisyonunda gösterilecek bir kişi…
   Ama yönetici pozisyonuna getirilen kişi firma sahibinin dediklerini yapacak…
   Onun çizdiği çerçevenin dışına çıkmayacak…
  Mesela stokta duran ürünü bir an önce paraya çevirmek için prpmosyon yapamayacak…
   Fiyat indirimine gidemeyecek…
   Reklam kampanyası da yapamayacak…
   Yapmaya kalktığı anda işi tehlikeye girecek…
   Kendisine “Olmadı arkadaş, bu işi yapamadın… Beklediğimizi bulamadık” denecek…
   Sonrasında böylesi zihniyetle şirket veya kurum yöneten insanlar Avrupa hayali kuracak…
   Bir tartışma sırasında “Sen Avrupa’daki vergi bağışlarını ve teşvikleri biliyor musun?” diyerek, kendine pay çıkarmaya çalışacak…
   En ufak bir krizde “battık, bittik” diyerek talihine küsecek…

Devlet yönetimi

   Özeldeki ‘yönetici’ sorununun benzeri, hatta daha kötüsü devlet yönetiminde vardır…
   Adam bir partiden aday gösteriliyor…
   İyi para harcayabiliyor ve parti liderliği tarafından ‘uyumlu insan’ olarak görülüyorsa kazanma şansı yüksektir…
   Milletvekilliğini kazandıktan sonraki adım bakan olmaktır…
   Hangi bakanlık?..
   Hangisi olursa…
   “Ne benden öncekiler çok mu bilgiliydi?” diyerek, herhangi bir bakanlığa aday oluyor…
   Bunu gerçekleştirebilmek için bölgesindeki partilileri de harekete geçiriyor…
   Onlar genel başkanın kapısına dayanıp “bizim adamı unutma, unutursan tepkimiz sert olur” diyor…
   Başkan da ‘parti içi dengeleri’ korumak adına istediklerini yapıyor…
   Sonra o ‘bakanı’ bakan yapanlar isteklerini iletmeye başlıyor…
  Kızı işe al…
  Oğlanı müdür yap…
  Kalkınmadan krediyi hallet…
  Baldızın kırsal kesim arsasını unutma…

Başarı mı bekliyorsunuz?

   Şimdi kendi kendimize “böylesi bir düzenden başarı mı bekliyoruz” diye soralım…
   Bekleyenler geçici çıkar peşinde olanlardır…
   Bunun dışındakiler için gelecek kaygı vericidir…
   Nitekim KKTC artık herkese kaygı verici bir noktaya geldi…
   Ekonomiyi geliştirecek, ülkeyi düzlüğe çıkaracak tek bir adım atılamıyor…
   Haberleşmede 5 G mi istiyoruz…
   Bunun için Bakanlar Kurulu’nun onayı gerekiyor…
   Bir kişi karşı çıktığı zaman ise adım atılamıyor…
   Her fırsatta ulaşım yetersizliğinden söz ediyoruz…
   Ayrıca uçak biletlerinin pahalı olmasından yakınıyoruz…
   Fiyatların ucuzlaması için daha çok uçuşa ihtiyaç vardır…
   THY ve Pegasus’un uçuşları KKTC için yeterli olmuyor…
   Bu durum karşısında ortaya çıkan ve KKTC devletine yüzde 25 hisse öneren Mavi Gök Havayolu şirketine izin verilmemesi KKTC için müthiş bir kayıptır…
   Daha doğrusu benzeri görülmemiş bir skandaldır…
   Yılda 350 bin ile 500 bin turist garantisi veren bir uçak şirketine sırt çevirmek, ülke ekonomisine darbe vurmak demektir…
   Hiç kimse bu saatten sonra ambargolardan şikayet etmesin…
   Ambargoyu kendi içimizde arayalım…
   Yazıklar olsun…