Üniversitelerin ve üniversite mezunlarının sayısında patlama yaşanıyor...
Bazıları bunu ‘büyük bir başarı ve gurur vesilesi’ olarak görebilir...
Ne var ki; üniversite sayısının veya üniversiteli insan sayısının artması, KKTC’yi ‘kültür’ yönünden ileri bir noktaya getirmedi...
Tam tersi her alanda ciddi bir gerileme yaşanıyor...
Üniversite bitiren gençlerin büyük bir kısmı kendi tarihini bilmiyor...
İngilizce konuşamıyor...
Sosyal alanlarda yetersiz kalıyor...
Yıllar öncesinde öğretmenlerimiz, kültürlü, üretken ve çalışkan bir gençlik yetiştirmek için büyük çaba harcardı...
Ancak bu özellik de büyük ölçüde yok oldu...
‘Demokratik hak ve adalet’ adı altında eğitim süresi kısaldı...
Öğretmenler, sınıflardan daha çok grev kuyruklarında yer aldı...
Çocukların beyinlerine farklı ideolojiler pompalandı...
Suçların yok denecek kadar az olduğu dönemde bu ülkenin Islah Okulu vardı...
Sonra bu okulu da kapattılar...
Suçların patlaması karşısında herhangi bir adım atmadılar...
Basit bir hırsızlık olayı yüzünden cezaevine gönderilen gençleri, ağır uyuşturucu veya cinayet davalarından mahkum olanlarla aynı koğuşa gönderdiler...
Bu nasıl bir anlayış, nasıl bir devlet düzeni?..
Önceliğimiz nedir?
Gelinen aşamada kendi kendimize “önceliğimiz nedir?” diye sormak ve bunun yanıtını aramak zorundayız…
Önceliğimiz güçlü bir devlet, başarılı ve güven dolu bir gençlik yaratmak mıdır?..
Yoksa devletin elinde olanı ve olmayanı yok etmek, batırmak ve geçici bir çıkarın üzerine oturmak mıdır?..
Kimse gücenmesin ama; önceliğimizde sağlam bir gelecek düşüncesi yoktur...
Bugün hayatta iken üzerine titrediğimiz çocuklarımızın gelecekte hangi şartlarda yaşayacaklarını düşünmeden hareket edebiliyoruz...
Demokrasiyi, hak ve özgürlükleri kendi çıkarlarımıza göre yorumluyoruz...
Bizleri yıllarca destekleyen ve her açıdan besleyenleri bir anda terk etmeyi ve yaşam hakkımızı elimizden almak isteyenlerin yanında yer almayı düşünebiliyoruz...
Bunlar çok üzücü, çok acı veren şeylerdir...
Ama gerçeklerdir...
1960 Öncesi İngiliz medeniyet ve disiplini de yaşamış olan Kıbrıslı Türkler Dünya standartlarında eğitimli kişiler yetiştirebilmiş bir Toplumdur , Küçükleri koruma Büyükleri Sayma ilkesi ile Dogru ve Dürüstlüğü ile Birbirine Saygı ve Sevgi duyan Toplumsal paylaşmayı bilen Kıbrıslı Türklere bugün maalesef o günleri aratıyor, yolsuzluk, hırsızlık, şiddet , uyuşturucu , Tecavuz ve Cinayetlerin yaşandığı küçücük ülkemizi nasıl bir yarınlar beklediğini endişe ile merak ediyoruz !