Kıbrıs Türkü’nün en sıkıntılı dönemlerinde, birlik ve beraberliği sağlama görevini Dr. Fazıl Küçük, Rauf Denktaş ve arkadaşları üstlenmişti...
Dr. Küçük’ün önceliği köylülerdi...
Fırsat buldukça köyleri dolaşır, çiftçi ve hayvancı ile sohbet eder, hatta onların yemek davetlerine katılırdı...
Bunun nedenini anlamak zor değildir...
Köylü üreten insandır...
Üretimin olduğu yerde açlık olmaz...
Nitekim; savaş yıllarında dahi bu ülkede açlık yaşanmadı...
Kıbrıslı Türkler; zor koşullar altında tarladan kopmadı...
Ne var ki; 1974 sonrasında bu ülkede inanılmaz değişimler yaşandı...
Bırakın kentlerde yaşayanları, köylerdeki insanları dahi devlet dairelerine taşımaya başladılar...
Köydeki insanlar, kente taşındıkça, üretimde azalmalar oldu...
Üretimden kopmayanlara ise hak ettikleri değer verilmedi...
Narenciye, patates ve hayvan üreticileri hak ettikleri değeri göremedi...
Devletin ilgili kurumlarına teslim edilen ürün bedellerini zamanında alamadı...
Ağır borç altında ezilen bu insanların bir kısmı, tarladan kopmak zorunda kaldı...
Tarladan kopmayanlar ise adam yerine konmadı...
Herkes devlet kapısında
Devlet bütçesinin yüzde 85’i bugün cari giderlere ayrılıyorsa, en önemli nedeni kamuya aşırı istihdamların yapılmasıdır...
Üretici desteklenmiş ve refah düzeyine ulaşmış olsaydı, kamuda böylesi bir şişkinlik yaşanmazdı...
Kamuya girenlerin sadece maaşları değil, ikramiyeleri ve bedava sağlık hakları garanti altına alınırken, üretici kesimin geleceği hep karanlıkta kaldı...
Bugün binlerce üreticinin Sosyal Sigorta ve İhtiyat Sandığı yatırımı yoktur...
Sosyal Sigorta yatırımı olmayınca, devlet hastanelerinden yararlanamıyor...
Ayrıca emeklilik maaşı tehlikeye giriyor...
İhtiyat Sandığı yatırımı olmayınca, emeklilik yaşına geldiğinde ikramiye alamıyor...
Kısacası hayatının son zamanında açlığa terk edilmiş oluyor...
İnsan haklarına aykırı
Böylesi bir düzene hiç kimse onay veremez...
Böylesi bir düzenle bu devlet düzlüğe çıkamaz...
Böylesi bir düzenle bu ülkenin insanları arasındaki uçurum giderek büyür ve ileride birçok sıkıntıyı da beraberinde getirir...
Böylesi bir düzende üretim artmaz...
Öyleyse doğru yolu bulmak kaçınılmazdır...
Kuşkusuz; olanların tek başına sorumlusu bugünkü hükümet değildir...
Geçmişten gelen hataların birikiminden kaynaklanan sıkıntılardır yaşanan...
Ama “geçmişten geliyor” diyerek de önlem almaktan kaçınılamaz...
Küçük ülkemiz ‘tek sosyal güvenlik’ uygulamasına geçmelidir...
Yöneticilerimizin çağırdığı “KKTC 2024’te Yatırım Yılı Olacak’ Filmi’ni zaten üç dört kere görmüştük!
Sonucun de ne olduğunu bilmeyenimiz yoktur !
KKTCye gelen yatırımcıları nasıl kovduğumuzu gelenleri ise nasıl bin pişman ettiğimizi mısırdaki sağır Sultan bile duymuştur !
KKTCnin Üretimden koptuğuna neden üzülelim ki ? Yöneticilerimizin KKTCnin 77bin Dolar milli geliri olan ( 2021 ) bir Singapur olacağı Sözleri halen kulaklarımızı çınlatıyor !
Gerçekçi olalım Çevresi ve Doğası ile tüm zenginliklerini kırk yılda tükettiğimiz bir zamanlar TURİZM adası Ülkemizi doldurduğumuz Yabancılarla Yolsuzluk Usulsüzlük Uyuşturucunun ve Suçluların kol gezdiği bir Ülke haline getirdik yapan yapanın ve çalan çalanın yanına kalan Ülkemizde ne altyapımızda Yollarımızda Tarihi Eserlerimizde Suyumuzda Elektiğimizde maalesef hayır kalmadı ! Partizanlık Kötü Siyaset ve Yönetimlerle KKTCyi getirdiğimiz bu vahim haliyle Seçeceğimiz hangi Babayiğit Ülkemizi bir Singapur yapabilecektir acaba bilen var mı ?
Gerçek nüfusu bilinmeyen KKTCnin bizlere söylenen 14bin dolar milli gelirimize bugün seviniyor isek Üretimi Turizmi Ekonomiyi çökerttiğimiz KKTCde kim Devlette çalışmak istemesin ki ? Bugün kasası boş Devletimiz borçlanarak harçlanarak fazladan Ek mesaileri de 13. Maaşları da günü kurtarmak için bol tarafından ödeyebilmektedir güzel de !
Peki Ya Yarın ??