‘Kişiye göre siyaset’ yapan tek dünya devleti vardır…
   O da bizim devletimiz…
   Yani forever KKTC…
   Paranın bol olduğu yıllarda bir kişi için yasa çıkarabilen bu devlet; gün geldi 40 yaşındaki adamı 38 yıl üstünden emekli çıkardı…
   Bir insanın 80 yıl yaşadığını düşünürsek, 40 yaşında emekli çıkan bir adama 40 yıl süreyle emeklilik parası vereceksin…
   Eğer 90 yıl yaşarsa 50 yıl süreyle ödeyeceksin…
   Bunun gibi daha pek çok ‘benzeri görülmemiş’ icraatlar yapıldı…
   Bu temelsiz icraatların ülke ekonomisine verdiği zararlar ilk yıllarda hissedilmedi…
   Fakat zaman geçtikçe ‘kağıttan kale olan’ KKTC ekonomisi ağır darbeler yedi…
   Bundan sonrası ne olur?..
   Tam iflas…

Popülizme devam

   Neden olumsuz düşünüyoruz?..
   Çünkü eski hataların tekrarları yapılıyor…
   Çünkü bu ülkeyi batıran yasalar bir türlü değiştirilmiyor…
   Çünkü bu ülkeyi yönetenler sadece günü yaşıyor ve geleceğe yönelik yapıcı planlar üzerinde duramıyor…
   Çökmekte olan kurumları kurtarmaya yönelik projeler üretilmiyor…
   Devleti güçlendirici adımlar atılmıyor…
   Kamuda reform yapılamadığı gibi eğitim ve sağlıkta artan sorunları çözmeye yönelik önlemler alınmıyor…
   Hizmet içi eğitim olmadığı için kamuda verimlilik her geçen gün daha da azalıyor…
   Vatandaşa verilen hizmetlerin durma noktasına geldiği, sorun çözmek yerine, sorunu daha da karmaşık hale getirmek moda oldu…
   Tamamen popülizme dayalı bir icraat yapılıyor bu küçük ülkede…
   Güneydeki değişimleri dahi incelemiyor, araştırma yapmıyorlar…
   Güneydeki gibi eğitimde ve sağlıkta ‘tam gün’ uygulamasına geçmiyorlar…
   Halbuki; ikisi de hayati açıdan son derece önemlidir…
   Günde 3 saatlik eğitimle, başarılı öğrenci yetiştiremezsiniz…
   Gençliğin geleceğini karartır, dış ülkelerde iş bulma şanslarını darbelersiniz…
   Sağlıkta tam güne geçilmediği sürece hastanelerde şifa bulamazsınız…
   Bir gün doktor, bir gün ilaç sorunu yaşarsınız…
   Sonuçta; tüm birikimlerinizi harcayıp, özelde çare ararsınız…
   Bizler bu konuları sürekli gündeme getirip, yetkilileri uyarmaya ve uyandırmaya çalışıyoruz…
   Ama müthiş bir inatla değişmiyorlar…
   Öyleyse onlara iyi tatiller…