Sen, eksik değilsin, hiç bir zaman olmadın ve olamazsın. Sen, yetersiz değilsin olmadın ve asla olamazsın. Sen bir bütünsün. Sen, başka biri tarafından tamamlanması gereken eksik bir denklem değilsin. Sen, bir bütün olarak doğdun ve bir bütün olarak öleceksin. Eksiklik zihninin sana söylediği kocaman öğrenilmiş bir yalan. Sen tek başına yeterlisin, tamsın, bütünsün. Seni kimse tamamlayamaz bu hayatta. Çünkü hiç bir zaman eksik olmadın. Dışardan gelenle kendini tamamlamaya çalışırsan yarı yolda kalırsın. Çünkü bir eksiklik yok ki tamamlanasın. Tamamlanmaya çalışırsan çatışırsın kendinle. Çık bu eksik olduğun yalanından. Bu bilinçle yaşamaya çalışsan bile bunu başaramazsın. 
  Kendi bütünlüğünü, tamlığını deneyimlemeyi seç. Sen senin içindeki bütünü keşfet. O zaman etrafınla, çevrenle çok sağlıklı ilişkiler kurarsın. Onları, olduğu gibi kendi gerçeklikleriyle görebilirsin o zaman. Çünkü kendi gerçekliğini, tamlığını, bütünlüğünü görmüşsen eğer, dışarıya baktığında da deneyimleyeceğin sadece bu gerçeklik olur; başkalarının tamlığı ve bütünlüğü. Senin bilincin hangi seviyedeyse, göreceğin gerçeklik de bu seviyeden olacaktır. Sen kendini eksik görürsen dışarıda da sadece eksiklik göreceksin. Sen kendini bir bütün olarak görürsen, etrafındaki herkesi de tam ve bütün olarak görüp deneyimleyeceksin. 
 Eğer huzuru, sevgiyi, tatmin olmayı ve mutluluğu dışarıda arıyorsan, asla hiçbirine sahip olamayacaksın. Bunları sana bir tek kendin verebilirsin. Dışardan alamazsın. Dışardan kendini tamamlayabileceğini zannediyorsan, bunu da hiç bir zaman başaramayacaksın. Çünkü dışarısı diye bir şey yok. 
  Dışarısı sadece senin içinin, senin bakış açılarının, senin bilinç seviyenin dışarı yansımasıdır. Dışarıya baktığında hep problem mi görüyorsun? Hep değişmesi gereken bir dünya mı görüyorsun? Peki o zaman sorarım sana; kendini ne kadar sürekli değişmesi gereken ve problemli biri olarak görüyorsun? Yani kendini, eksik ve düzeltilmesi gereken birisi olarak görüyorsun? Dışarıya baktığında sadece yargılıyor musun? Peki gün içinde kendini ne kadar yargılıyorsun? Aynen ben de öyle düşünmüştüm; sürekli yargılıyorsun. Bu hayatta en iyi yaptığın şey kendini yargılamak. Uyan ve kendine gel artık. Sen eksik, düzeltilmesi gereken bozuk bir şey değilsin. Sadece uyuyorsun, uykudasın ve sadece uyanman gerekiyor. Mükemmel olmayanın içinde mükemmeli görebilesin diye uyanman gerekiyor. Sen gerçekten olduğunu düşündüğün kişi misin? Yoksa bir koca yalan mı yaşıyorsun? Gerçekler acıdır ama gerçektir. Sen uyuyorsun. Rüyadasın uyuyan güzel. Bir prens veya prenses gelip seni uyandırmayacak, seni bir tek sen uyandırabilirsin.