Türkiye’de meydana gelen deprem felaketinde hayatını kaybeden Kıbrıslı Türklerin acısını paylaşan ve Türk bölgesine ziyarette bulunan Rum siyasiler oldu...
   Başta AKEL lideri Stefanos Stefanu…
   Rum Meclisi birleşimine saygı duruşuyla başladı ve bayraklar yarıya indirildi…
   Lefkoşa’nın Rum belediyesinde de bayraklar 3 gün yarıya indirilmişti… 
   AKEL lideri Stefanu, Gazinmağusa’dan sonra, geçtiğimiz hafta sonunda Yeşilırmak bölgesine gitti…
   Orada Türk ailelerle görüştükten sonra sınır köyü Pirgo’ya geçti…
   Pirgo muhtarı, sınırlar yüzünden yaşanan sıkıntıları anlattı…
   Stefanu ise “Kıbrıs her iki toplumu sığacak kadar büyüktür” diyerek, anlamlı bir mesaj verdi…
   Kıbrıs sorununun bir gün ‘mutlaka’ çözüleceğini hepimiz biliyoruz…
   Çözüm gerekli midir?..
   Elbette çok gereklidir…
   Öyleyse ‘sağlam’ bir çözüm için çalışalım…
   Kalıcı bir anlaşmaya varabilmek için ‘yapılması gerekenleri’ yapalım…
   Yapılması gerekenlerin başında ‘iki toplum arasındaki güveni artırmak’ geliyor…
   Bunun için de yeni kapıların açılmasını öneriyoruz…
   Cumhurbaşkanlığı seçiminde bağımsız aday olan ünlü avukat Ahilleas Dimitriadis, Korona sürecinde Lefkoşa Uluslararası Havaalanı’nın hastane olarak açılmasını ve her iki toplumun da bundan yararlanmasını önermişti…
   Ne var ki; bu müthiş teklife sarılan olmadı…
   Öyleyse; iki toplumlu teknik komite yeni sınır kapılarının açılmasını gündemine almalı ve liderlere baskı yapmalıdır…
   Çözüm olsun, olmasın ‘her iki toplumun’ bu ülkede ‘dostluk ilişkisi’ içinde yaşaması ve gerilimden kaçınılması şarttır…
   Gerilimli dönemlerde yaşanan kayıpların her zaman akıllara tutulması ve bugünün gençlerini yeni felaketlere sürükleyecek siyaset anlayışları terk edilmelidir…

Kısmet ayağımıza geldi

   Ekonomik şartların Kıbrıslı Rumların bir kısmını kuzeye yönlendirmesi de önemli bir fırsattır…
   Sınır kapılarının açıldığı ilk yıllarda kuzeyden güneye geçişler çok fazlaydı…
   Fakat son üç yılda akaryakıt fiyatları yüzünden güneyden kuzeye geçişler çok yüksek rakamlara ulaştı…
   Kıbrıslı Rumların marketlere, açık pazarlara ve diğer bazı iş yerlerine uğraması ‘ilişkilerin gelişmesi’ açısından son derece önemlidir ve bunun kıymeti bilinmelidir…
   “Onlar duruşlarından asla vazgeçmezler” diyenler, bu noktada ne yapılabileceğini de düşünmelidir…
   Çünkü değişim her iki toplumun da yararınadır…
   Geliyorlar, alış-veriş yapıyorlar, konuşuyor, dertleşiyorlar…
   Bunu yapanların sayısı nüfusun çoğunluğu değildir…
   Ne var ki; yarım asırlık bir ayrılık sonrasında çok hızlı değişimler beklenemez…
   Bizler buna ‘yavaş yavaş’ diyoruz…
   Onlar da ‘siga siga’ derler…