Devlet veya şirket yönetmek kolay bir iş değildir…
   Devlet iseniz; tüm kurumlarınız disiplin içinde çalışacak, hizmetlerde partisel çıkarlar gözetilmeyecek…
   Üst kademe yönetimine, konuyla alakasız insanlar değil, işin uzmanları atanacak…
   Kaliteli insanlara iyi maaş verilecek…
   İnsanlara tam gün eğitim ve tam gün sağlık hizmeti sağlanacak…
   Devletin sırları memurların veya onlar aracılığıyla kurum ve kuruluşların ağzında sakız olmayacak…
   Resmi hizmet ile kişisel harcamaları karıştırmayacaksınız…
   Özellikle Avrupalı olmak isteyenlerin buna çok dikkat etmesi gerekiyor…
   Geçtiğimiz aylarda İspanyol bankasının kurumsal kredi kartını şahsi harcamaları için kullanmakla suçlanan IMF eski Başkanı Rodrigo Rato'ya 4,5 yıllık hapislik cezası verildi…
   Son 3 yılda İngiltere’nin iki bakanı, ufacık kişisel çıkarlar yüzünden istifa etmek zorunda kaldı…
   Devlet yönetimine gelirseniz, devletin parasını ‘batmış geminin malı’ olarak dağıtmayacak, koruyacaksınız…
   Tüm bu kurallar şirket yönetimleri için de geçerlidir…
   Yönettiğiniz şirketin çıkarlarını korumak önceliğiniz olmalıdır…
   Hem şirketinizi, hem de çalışanlarının geleceğini düşünerek harcamalara sınır koyacaksınız…
   Şirketin hak ve menfaatlerine zarar verenler karşısında dik duracaksınız…
   Akrabanız veya arkadaşınız olsa bile size haksızlık ve yasa dışılık yapan varsa ona karşı mücadele vereceksiniz…
   Ne var ki; KKTC devleti için bugün ‘olumlu’ değerlendirmeler yapabilmek mümkün değildir…
   Ülke öyle bir duruma geldi ki; insanlar 40 yıldan beri kendilerine tahsis edilen bir araziyi bir anda kaybedebiliyor, bazıları evinden atılabiliyor…
   Kişiye özel araziler, devlet malıymış gibi başkalarına verilebiliyor…
   Trafiğin en yoğun olduğu bölgelerde yol yapımları aylarca, yıllarca yarım bırakılıyor, mahkemeye gidenler uzun yıllar sonuç alamıyor…
   Yaratılan düzen çerçevesinde bazı güçler devleti batırma pahasına icraat yapabiliyor ve bunun bir cezası olmuyor…
   Diğer yandan parasız bir gariban marketten 2 paket cips çaldığı için 5 ay hapis yatabiliyor…
   Ülkenin kalkınmasını istemeyen bazı küçük grupların yatırımlara yönelik saldırılarının, devleti yönetenler tarafından sempati ile karşılandığı bir Avrupa ülkesi var mıdır?..
   Kendi devletine geceli-gündüzlü hakaret edenlerin devlet kurumlarında görev alabildiği bir başka ülke var mıdır?..
  Kendi tarihini ders kitaplarından çıkaran, kendi çocuklarına tarihi gerçekleri anlatmayan bir eğitim sistemi hangi ülkelerde vardır?..
   Örnekleri daha da sıralayabiliriz…
   Ancak yaşadıklarımızın özeti budur…
   Hemen tüm yasalarımız eskimiş, geçerliliğini yitirmiş durumdadır…
   Ve bu sistemin, böylesi bir devlet düzeninin daha uzun süre devam etmesi mümkün değildir…
   Önümüzde sadece iki seçenek vardır: 
   Yeni bir sistem ile sil baştan KKTC’ye devam…
   Ya da Rumlarla uzlaşarak ‘Federal Kıbrıs Cumhuriyeti’nin şemsiyesi altında ortaya çıkacak sonuçlara katlanmak…