Okullar tatil… Çocuklar evlerinde… Kimisi yüzme dersinde, kimisi sporda; birkaç saat için tabii… Tanınmış genç bir siyasimiz, iki çocuğunun bu tür faaliyetleri için ayda 40 bin TL harcadığını söyledi… Getiri-götürü de cabası…
Havalar sıcak; yaşlılar eve tıkılmış vaziyette… Klimalar harıl harıl çalışıyor… Elektrik kesilecek diye ödümüz kopuyor… Klima çalışmazsa, yaşlıları kaybedeceğimizden korkuyoruz…
Birinci önceliğimiz onlar olmalı ama yaz günleri, yaşlılara ve çocuklara iyi davranmadığımızı bir kez daha kanıtladı…
Çocukların iyi yetişmesi, sadece okullarda alacakları eğitimle sağlanamaz. Başkaları ile iletişim kurma, çıkarlarını dengeleyecek alış-verişler yapma, ittifak yapma veya yapmama kabiliyeti edinme gibi beceriler, bütün hayatlarını etkileyecektir ve bunları ancak çocuklukta, oyunla veya kavga ile elde edebilirler. Çocukların eğitmenler gözetiminde birer “sustalı maymun” gibi eğitilmeleri bu kabiliyetleri biriktirmelerini sağlamaz, sağlayamaz.
Çocukların serbestçe hareket edecekleri oyun alanlarına, parklara vs. ihtiyaç vardır. 
Yaşlıların da evden çıkmaya; yaşıtları ile dedikodu yapmaya, ihtiyaç duyduklarında çocuklarını çekiştirmeye hakları yok mu? Günü önlerine konacak bir tabak “sağlıklı yemek” ile klima altında geçirmek zorunda olmak nasıl bir şeydir; hiç düşündük mü? Böyle bir yaşam gün gele sizi de hayattan bezdirmez; “ölsem de kurtulsam” dedirtmez mi?
Yaşlıların perişan yaşamı, elbette maddi istismarlara da olanak sağlıyor… Onları yazmayacağım… 
Yerel yönetimlerin bu konuda aktif olma zamanı gelmiştir… Çocuklar ve yaşlılar için kamusal alanlar yaratmak gerekiyor… Belki de ücretli servisler vererek bunların sürekliliğini sağlamak da mümkündür… Özel sektörün kârlı bulmadığı bu işlere öncülük etmek, toplumsal ölçekte mutluluk katsayımızı artırmak için büyük önem taşımaya başladı sanıyorum… 
Girne Belediye Başkanı Murat Şenkul, geçen hafta Girne Festivali programını açıklamak amacıyla düzenlenen basın toplantısında, önlerindeki başlıca hedefin çocuk ve gençler için kamusal oyun alanları yaratmak olduğunu belirtti. Düşünün; Girne dağları eteklerinde Orman Dairesi’nin tahsis edeceği alanlarda basketbol veya tenis sahaları gibi yaşlı oturma evleri olsa Girne’de hayat nasıl olurdu?
Bu konuda Gönyeli Belediye Başkanı Amcaoğlu’nun her mahalleye bir oyun parkı yaparken ücretsiz spor tesislerini çoğaltma çabalarını da anmak gerekiyor; yaşlıları da gündemine almalıdır.
Şenkul ile Amcaoğlu’nun çabaları yetmez; hükümetler, yerel yönetimlerin bu konulardaki çabalarını verimli hale getirecek katkıları koymaya da hazır olmalıdır.
Sürekli olarak gelirlerimizi artırmaktan, ekonomiyi büyütmekten söz ediyor ve mutluluğun anahtarının “daha fazla harcama kabiliyeti” edinmekte olduğunu sanıyoruz…
Öyle olmayabilir… 
Çocukları ve yaşlıları mutlu etmenin yolunu bulabilirsek, hepimizin daha mutlu olacağına bahse girebilirim…