Covid-19 vakalarında meydana gelen artış nedeniyle hükümetin yeniden kapanma kararı alması sonrasında sosyal medyada başlayan ‘kamu-özel’ tartışmalarının olması gereken çizgiden saptırıldığını görüyoruz…
   Vatandaşların bu noktaya getirilmesi gerçekten üzücüdür…
   Özelde çalışan ve aylardan beri geçim sıkıntısı çeken vatandaşların bir kısmı devletten umudunu kesince, bu kez “kamuda çalışanların maaşlarından kesilip bizleri de ödesinler” demeye başladı…
   Bazı iş adamlarının da bu düşünceye destek vermesi sonrasında, bu kez kamuda çalışanlar konuyu başka çizgilere çekmeye başladı…
   Kimisi ‘sermaye vergisi’ önerdi, kimisi işadamlarının birikimlerine el koyma çağrısı yaptı…
   Geldiğimiz noktayı en iyi anlatan söz İngilizlere aittir:
   ‘Divide and rule’…
   Yani ‘böl ve yönet’…
   İşte KKTC’yi yönetenlerin en büyük becerisi budur…
   Gerekli önlemleri zamanında almak ve toplumun tüm kesimlerine sahip çıkmak yerine; parçalanmasına neden oldular…
   Özel sektör çalışanları, kamuda çalışanlardan kesinti talep etmeye başladı…
   Kamudakiler de okları iş adamlarına çevirdi…
   Öyle ki; bu konuda açıklama yapanların tüm mal varlıkları sosyal medyada ifşa edildi…
   Tapu’dan, Maliye’den ‘bir şekilde’ elde edilen bilgilerin paylaşımında herhangi bir sakınca görülmedi…

Ne yapılmalı?

   Halbuki; başından itibaren yapılması gereken ‘adil bir düzen’ yaratmaktı…
   Yani mesele kamu-özel çatışmasına dönüştürülmemeliydi…
   Devlet tüm vatandaşlarını eşit bir şekilde kucaklamalı ve desteklemeliydi…
   Kamuda çalışan ve aylık geliri 5-6 bin TL olan bir adamdan maaş kesintisi yapamayız…
   Ancak; devletin tüm harcamalarından kesinti yaparak, özelde çalışanları da ödeyebiliriz…
   Ne var ki; siyasete girerken ‘ne koparabilirim’ düşüncesinde olursanız, devletin savurganlıklarını göremezsiniz…
   Çünkü; sizler de o kapsamın içine girmiş durumdasınız…
   Makamı en iyi şekilde değerlendirme hakkına sahip olduğunuzu düşünürsünüz…
   Araba, bedava akaryakıt, şoför, telefon, izaz-ikram…
   Örtülü ödenek dağıtılması…
   Siyasi partilere yardım…
   İşe gitmeyen sendikacılara maaş…
   Tam gün sistemine geçmek yerine, bazı kamu kuruluşlarında fazla mesai uygulamasına devam…
   Binlerce Resmi Hizmet Aracı satın almak ve milyonlarca liralık yakıt, sigorta, ruhsat ve tamirat harcaması yapmak…
   Yüzde 30’un üzerinde olduğu belirtilen kayıt dışılığın peşine düşmemek…
   Örnekleri daha da sıralayabiliriz…
   Ama yorulmaya gerek yok…
   Çünkü; tasarruf önlemleriyle ilgilenmek, siyasi yapımıza ve geleneklerimize aykırıdır…
   Bulduğunu al götür…
   Götüremediğini bırak başkaları götürsün…
   İyi pazarlar…