Kıbrıs’ta yaşayan iki ayrı ırk ve iki farklı kültür vardır...
Bir kısım insan “biz Kıbrıslıyız, birbirimizden farkımız yok” dese bile gerçek o değildir...
Avrupa Birliği’nin geçmişte yaptırmış olduğu kamuoyu araştırmasının sonuçları da bunu gösteriyor...
Bir tarafın insanları “biz Yunan kültürüne bağlıyız” diyor, diğer taraf da Türk kültürüne bağlı olduğunu söylüyor...
Bugüne kadar pek irdelenmemiş bir başka farklılığı daha var Kıbrıslıların...
Çok ince bir nokta ama çok önemli...
Yardımlaşma ve dayanışma anlayışlarımız çok farklı...
Bundan 40 yıl önce, Kıbrıslı Türkler arasında zengin insan sayısı çok azdı...
Bir insanın on bin Sterlin biriktirebilmesi mucizeydi...
Şimdi; binlerce insanın banka hesaplarında veya yastık altında çok daha fazla parası vardır...
Bir de Sterlin cinsinden emlak milyonerlerini düşünün...
Bunların kaç tanesinin, bu ülkedeki eksikliklerin giderilmesine yardımcı olduğunu bilen var mıdır?..
Bir örnek verelim:
Kıbrıs Cumhuriyeti’nin ilk Başsavcısı Kriton Tornaridis, aynı zamanda KKTC Kurucu Cumhurbaşkanı Rauf Denktaş’ın ustasıydı...
Tornaridis hayatta değildir...
Oğlu Yorgo, seksen yaşın üzerinde, emekli bir avukattır...
Merhum Cumhurbaşkanımız Rauf Denktaş’ı gençlik yıllarından beri tanıyor...
Yorgo’nun oğlu Nikos Tornaridis, DİSİ milletvekilliği yapıyor...
Kormacit’te, Sadrazamköy’de, Kayalar’da çok sayıda arazisi ve evi vardır...
Güney Kıbrıs’ın değişik bölgelerinde de paha biçilmez arazilerinin olduğu söyleniyor...
Yorgo’nun iki tutkusu vardır:
Kediler ve deniz kabuğu koleksiyonu...
May Cats adlı kitabı, Kıbrıs dışındaki ülkelerde de satılıyor ve büyük ilgi görüyor...
Deniz kabuğu koleksiyonu o kadar bir genişledi ki; birisi Larnaka’da, 2 tanesi de Ayia Napa’da olmak üzere üç tane müze kurmak zorunda kaldı...
Müzeleri kuran Yorgo, işleten ve sahipliğini üstlenen ise devlet...
Bu basit bir örnektir...
Her şeyi devletten beklemek yerine, kazanan ve becerebilen insanların; gerektiğinde olanaklarının bir kısmını devletiyle, insanlarıyla paylaşabilmeleri çok önemlidir...
Güney’de yüzlerce Yorgo vardır...
Kültür ve sanat etkinliklerine, propaganda faaliyetlerine, yardıma muhtaç çocukların eğitimlerine büyük katkı sağlıyorlar...

Dünyanın önde gelen hastanesini kurdu

  Çok sayıda Kıbrıslı Türk’e böbrek nakli yapan Parasgevayidis Vakfı’na bağlı hastane bir başka örnektir...
Zengin bir doktorun kurduğu böbrek hastanesi, bugün dünyanın en başarılı hastanelerinden biridir...
Bir de Annan Planı döneminde ‘Hayır’ kampanyasına bir milyon Euro harcayan, yaşı 90’ı aşmış işadamı Photos Photiadis vardır...
Yılda 30 milyon litre bira üreten Carlsberg fabrikasının yanı sıra büyük bir grubun yönetim kurulu başkanlığını yapıyor...
Grup bünyesinde Agros, Vitalia ve Blu suları, ENA meyve suyu, inşaat şirketi, Universal sigorta, değişik yerlerde tatil kompleksleri ve çok sayıda ünlü yabancı markaların Kıbrıs distribütörlüğü var...
Çözüm olması halinde en büyük korkusu, Efes birası ile rekabette yaşayacağı tehlikedir...
Kıbrıslı Rum meslektaşım, Annan Planı’na “hayır” kampanyasının en büyük destekçilerinden birinin Photiadis’in olduğunu çok kez söyledi...
Photiadis her fırsatta, Güney Kıbrıs’ın ileri gelenlerine “ne yani düşmanımızı içimize mi sokacağız” diyor ve çözüm önerilerine karşı çıkıyor...
Uzun vadeli mücadele sonunda, Kıbrıslı Türklerin teslim olacağını, Türkiye’nin adadan çekilmek zorunda kalacağını düşünüyor...
Ve o gün gelinceye kadar Rum ekonomisinin ‘Türk tehlikesinden’ uzak kalması için, diğer ‘OHİ’cilerle birlikte mücadele veriyor...

Bizlere örnek olmalıydı

   Bizde iki tane ihale alamayanların, güneye teslim olma yönünde mesaj verdiklerini duyduğunuz zaman, Rumların kendi ulusal davalarına karşı bağlılıkları karşısında üzülmez misiniz?..
Tekrar ediyorum; 1974 öncesinde banka hesabında 10 bin Sterlini bulunan Kıbrıslı Türk sayısı yok denecek kadar azdı...
Şimdi milyonlardan söz ediyoruz...
Ve Kıbrıslı Türk sterlin milyonerlerinin, geçmişle, bugün arasında ciddi bir mukayese yaparak, kazandıklarının ufak bir kısmını olsun kendi insanlarıyla, kendi devletleriyle paylaştıklarını görmek istiyoruz...
Dıştan ucuz işgücü getirerek ‘daha çok kazanma’ hırsı yerine, ülkemizdeki işsiz gençlere sahip çıkmalarını, onlara ‘ilerleme fırsatı’ tanımalarını bekliyoruz...
“Çok şükür kazandırana” diyerek, okul ve sağlık ocağı yapımlarına, gençlerin eğitimine, kültür ve sanat etkinliklerinin gelişmesine, yeşil park yapımlarına, müze yapımlarına katkı sağlamalarını özlüyoruz...
Yorgo’nun güneydeki 3 müzesine karşılık, kuzeyde bir tane açabilen çıkarsa, onu ayakta alkışlamaya varız...
Güzel günlere varabilmenin yolu dayanışmadır...
Birlikte kazanmak, birlikte ilerlemektir...
Ve bu yeni yılda dayanışmaya her zamankinden çok daha fazla ihtiyaçlı haldeyiz…