Lige istediği gibi giriş yapamayan ancak son haftada aldığı galibiyetle moral depolayan Lefke, son 3 maçında galip gelemeyen Düzkaya’yı konuk etti. Karşılaşmanın ilk yarısıyla ilgili söylenecek pek bir şey yok. Her iki takım da çok pas hatası yaptı, tempoyu yükseltemedi ve maça hükmedemedi. Net gol pozisyonun olmadığı bir ilk 45 dakika geçti. Geçen hafta kazanan Lefke’nin bu haftaki karşılaşmayı domine edebileceğini düşünüyordum ancak yanıldım. Lefke, oyun ağırlığını koyamadı ve 2. yarıya da kötü başladı. Kalesinde golü gördükten sonra da beklenilen reaksiyonu veremedi. Düzkaya ise geçen haftalardaki görüntüsünün aksine derli toplu ve disiplinli bir takım görüntüsü verdi. Gücünü bilerek, topun arkasına geçerek rakibine boş alan bırakmadı. Düzkaya, 2. golü de ani ataklarla bulabilirdi ancak pozisyonları olumlu değerlendiremedi. Bugüne kadar çok Lefke maçı izledim ve farklı mağlup olduğu karşılaşmalar da oldu ancak bu kadar kötü bir Lefke takımı hiç izlemedim. Kazanmasına rağmen bunları söylüyorum. 90 dakika boyunca tek bir organize atak geliştiremedi. Teknik direktör Mehmet Solkanat da oyuna hiçbir müdahale yapmadı. Yılmaz’ı sol bekte oynatmak takımın hücum gücünden kaybetmek anlamına geliyor. Dikkatimi çeken bir başka konu ise fizik, kondisyon olarak Lefke’yi yeterli bulmadım. Lefke için en pozitif nokta ise maçı kazanmış olması. Yabancıların bu kadar kötü bir gününde olmasına rağmen yıldızları Semih ve Yılmaz ile kilit çözüldü. Maçı genel olarak özetlemem gerekirse Lefke oynadığı oyunla başka bir lig karşılaşmasını kazanması mucize olur. Düzkaya ise 2. golü atmalıydı. Bu mağlubiyet onlar açısından çok moral bozucu diye düşünüyorum.