Güney Kıbrıs'ta Cumhurbaşkanlığına seçilen Sayın Hristodulidis, klasik tutum dışında bir adımı, ayağının tozu ile attı.  Sayın Hristoduldis, Yunanistan'a yaptığı ilk resmi ziyarette Yunanistan Başbakanı ile Kıbrıs ile Yunanistan arasında Yüksek Stratejik Konsey kurulmasını karara bağladıklarını açıkladı. Buna tepkiler geldi. Güneyde bu adıma yönelik ilk tepkiyi AKEL gösterdi. Açıklamada, bizim basına yansıyan en çarpıcı ifade; “bu adımın, iki toplumlu bağımsız Kıbrıs Cumhuriyeti olgusuna zarar vereceği” sözüdür. Bu doğru bir tespittir. Bu tepki üzerine hemen Sayın Hristodulidis’in sözcüsünden, atılan adımı savunan açıklama geldi. Yüksek Konsey olgusunun bazı AB ülkeleri arasında da olduğu temelinde bunu savunmaya çalıştı. DİKO da benzer temelde destek attı. Ama bence bunların en çarpıcı ve komik savunma çabası,  Yüksek Konsey oluşumunun Türkiye ve Yunanistan arasında da olduğunu ifade etmeleri oldu.  Buna elmalarla armutları bir sayma denir.. Türkiye ile Yunanistan arasında var olan bu Yüksek Konsey, iki ülkenin hangi sorunlu konusunu çözdü? Bu Konseye karşın, iki ülkenin ilişkileri alabildiğine gerildi. Şimdi, iki ülkenin siyasi aktörlerinin çabası ile değil, ama deprem  ve tren kazası gibi acı olaylar sonrasında,  yaşanan felaketler nedeni ile bir yumuşama gelişti.
Bu nedenle, hala daha kendi içindeki toplumlararası sorunu çözememiş ve bu sorun üzerinden  Kıbrıs’ın iki toplumunun ve  bu toplumlar üzerinden Türkiye ve Yunanistan’ın; Kıbrıs yanı sıra, Ege ve Doğu Akdeniz’de de ciddi sorunlar yaşadıkları gerçeğinde bu adımın, çelişkileri daha da derinleştirmekten başka bir şeye yaramayacağı açıktır. Bu,  Kıbrıs sorununa, klasik ifade ile yazayım, “ karşılıklı kabul edile bilinir bir ortak antlaşma” sağlama zeminini daha da bozar. Üstelik Sayın Hristodulidis’ in a bu adımı,  BM Genel Sekreteri’nin Yardımcısı Sayın Rosemary DiCarlo’nun ziyaretine denk düşürmesi de çok anlamlıdır. Bu çabayı sakatlama niyetini gösterir. Bu adım, Kuzeydeki muadili Sayın Tatar’ın, BM çözüm çabalarını bizim “raş” dediğimiz, bodoslamadan sakatlama gayretine;  Güneyden gelen ince ayarlı bir katkı koyma çabasından  başka bir şey değildir. Nitekim, Federal çözümün yeminli karşıtı olan  sosyal demokrat EDEK, bu Yüksek Konsey meselesini, “PanElenik siyaset için önemli bir adım atıldı” diye kutsadı.. Çok coştuğu  için Kıbrıs’ta bunulan ELDİK, yani Yunan askeri sayısının ve silah gücünün  artırılmasını da talep etti. Bunun  adını da “ caydırıcılık “ olarak koydu. Zaten militarist her artmayı, ya savunma, yada caydırıcılık diye isimlendirir bu  mantık sahipleri. 
Bu Yüksek Konsey olgusuna giden süreç, Kuzeyde Federasyon çözümüne karşı BM zemini bozmak isteyen Sayın Tatar ve destekçilerinin Güneyin bağnazlarına sundukları hediyelerden biridir. Bu gelişmeler bana,  Kıbrıs Türk Federe Devletinin kurulması ve 1977 Doruk Antlaşmaları ile Federal çözümün evrensel kabul görmesi ile dar milliyetçilerin, rahmetli Sayın Bülent Ecevit’e yönelik yaptıkları eleştirilere yönelik, onun cevabını hatırlattı. Kıbrıs’ın Kuzeyinin, Türkiye’ye bağlanması yada Federal ortaklıktan uzaklaşıp, iki ayrı devlet olması görüşlerine yönelik olarak Sayın Ecevit; bunun Yunanistan ile Ege’den sonra Doğu Akdeniz’de de komşu olmak sonucunu getireceğini ve bu adımların, Türkiye’nin çıkarına olmadığını söylemişti. Nitekim, son 5- 7 yılda, yaşadıklarımız bunu kanıtladı. Federal çözüm karşıtı sözde radikal adımlar sonrası Yunanistan; yalnız Kıbrıs ile değil ama Mısır, İsrail ve diğer bölge ülkeleri ile enerji ve askeri alanlarda kurduğu  ittifaklarla, Doğu Akdeniz’de yer etti, konumunu güçlendirdi. Şimdi iki ayrı devlet diyen Sayın Tatar ve onu Kıbrıs’ta ve Türkiye’de destekleyenler, hangi gerekçe ile Kıbrıs ile Yunanistan arasındaki bu Yüksek Konsey Antlaşmasına eleştiri getirecekler? Gıkları çıkamıyor. Çünkü “ kendim ettim kendim buldum” diyen bir şarkı var. Bu adım, karşılıklı kabul edilecek BM Parametrelerinde bir ortak çözümün yalnız Kıbrıs’ın iki toplumunun değil ama Türkiye ile Yunanistan içinde en gerçekçi sonuç olduğunu yeniden gösterdi.