Çağdaş belediyecilik

Küreselleşme, teknolojik gelişmeler ve kentleşme, Belediyelerin önemini ve gücünü artırması yanında, yerel yönetim anlayışını da değişmiştir.
Çağdaş ülkelerde yerel yönetimler halktan topladıkları vergileri, popülist amaçlarla ve yandaşların istihdamında harcayamaz, insan odaklı hizmet ve yaşam kalitesinin artırılmasında kullanır.
Belediyeler; vatandaşlara eğitim, sağlık ,ulaşım, çevre, konut, turizm ve kentsel dönüşüm gibi, çeşitli alanlarda, daha insanca ve daha çağdaş standartlarda hizmet sunmak zorundadır.
Yerel yönetimlerden, şehirlerimizin mekansal gelişimini; gelecek nesillerin gereksinimleri, kültürel mirası koruyarak, çevre ile uyum içinde planlaması beklenir.
KKTC’de, vatandaşlardan alınan ağır vergilere rağmen, çağdaş standartlarda hizmet verildiği, kabul edilemez.
En basit hizmet olan, kentlerimizin temizliği bile yapılmıyor. Alt yapı yetersizliği nedeniyle, yağıştan sonra yollar dere yatağına dönüşür.
Yollar, bakımsız, derin çukurlar nedeniyle, araç kullanılmasına uygun olmaması yanında, kazalara da sebep oluyor.
Arıtma tesislerinde basit biyolojik uygulamaların yapılmaması nedeniyle, pis kokular halkın sağlığını tehdit etmektedir.
Artan nüfus ve inşaat ruhsatlarından elde edilen vergilerdeki artış, yeni yol yapılarak trafik sıkışıklığının önlenmesi yerine, personel maaşlarında harcanmaktadır. 
Her yıl yol kenarlarındaki ve boş arsalardaki yabancı ot kirliliği, yoğun şikayetlerden sonra temizleniyor; 
Yerleşim alanlarında ilk defa su hattı bağlanması için, vatandaşlardan fahiş ücret alınması yanında, bir de yapılmayan sayaç bakımı vergisi alınıyor.
Özürlülerimizin, sosyal yaşam arasındaki engellerin kaldırılması için, gerekli yapısal düzenlemeler yapılmıyor;
Sokak hayvanlarının kontrol altına alınması, kısırlaştırılması daha iyi koşullarda yaşaması için yeterli önlem alınmamakta. 
Kasislerin solan boyası yenilenmemekte, kaldırımlar bakımsız kırık dökük, yerlerde Üstelik ağaçlandırılmadığı için, yazın kavurucu sıcaklarından dolayı, kullanılmaya da uygun değildir. Kaldırımlarda kırılan, kaybolan rögar kapakları yenilenmemekte. 
Vatandaştan alınan ilaçlama vergisine rağmen, başarılı haşere mücadelesi yapılmadığı için, yılın büyük bir döneminde, sivri sinek ve küp düşen sorunu, halkımızın yaşam kalitesini düşürüyor.
Belediyeler, vatandaşları ülkeden soğutmak ve isyan ettirmek isteniyormuş gibi ,boş ve kullanılmayan konutlardan bile, hizmet verilmediği halde, temizlik, aydınlatma, kanalizasyon, sağlık vergisi alıyor. 
Ledra veya Lokmacı barikatından güneye geçtiğimiz zaman, gördüğümüz büyük fark, halktan alınan vergilerin yerinde kullanılmadığını açıkça ortaya koyuyor.
Yeni dönemde iş başına gelen kişiler, hizmet etmek yükümlülüğü üstlendiklerini dikkate almalı, harç ve vergilerden elde ettikleri gelirleri, devlet yardımlarını, partizanca gereksiz istihdamlar yerine, halkın yaşamının kolaylaştırılmasında kullanılmasına özen göstermeli.
Hükümet de, yasal düzenleme ile personel maaşları için harcanabilecek azami oranı, belirlemeli.