Gülümsemenin ve doğanın gücü... 

Oturmuş, bakıldığında sanki uzansam dokunacakmışım gibi duran bahçedeki hurma ağacına ve yapraklarına bakıyorum...
Oturmuş, baktığımda sadece hurma ağacını değil, bir sürü, çeşit çeşit ağacın ve çiçeğin bu vakitteki renk cümbüşünü izlemek... 
Akşam güneşinin, farklı yansımasını izlemek; insana doğanın gücünü ve eşsiz güzelliğini gösteriyor.
Ne vakit hayatın içinde bir sürat arabası veya yarış atı gibi koştuğumu hissetsem kendimi bir vesile ile durdurur, doğayı seyretmeye odaklarım...
Doğa benim hep panzehirim olmuştur. Beni iyileştiren, bana şifa olan... “Şükürler olsun böyle bir gücün varlığına” diye düşünmüşümdür.
Ve her defa, yaşamın her an yitirilebilecek bir su zerresi gibi narin ve kaygan olduğunu hatırlarım...
Bu aralar sıklıkla genç ölümlere tanık olduğumuz bir dönemde, insanın hayatla ilgili duyguları, düşünceleri gelgit, medcezir gibi...
Ve ben... Hayatımda var olan çoğu şeyin...
Ve ben... Hayatımdakilerin...
Gerçekte, benim için neler ifade ettiğini, samimi bir şekilde onların varlığı ve yokluğu ile ilgili düşüncelere girmek... Belki de benim onlara değer verdiğim kadar, benim onları düşündüğüm kadar beni düşünmeyenlerin, gitme vakti değil de, hayatımdaki durdukları yerlerin değişme vakti gelmiştir... Neden olmasın?
Ve tıpkı şu an olduğu gibi akşam güneşinin getirdiği bende hissettirdiği mutluluk...
Hayatıma biraz şekil verme vaktinin geldiğini düşünüp gülümsüyorum. Bu arada, günün en sevdiğim vakitlerindendir... Akşamüstleri...
Bir de gülümsemeyi daha sık yapabilmek... Biliyor musunuz? Gülümsemenin insan üzerinde inanılmaz bir enerjisi var.
Ne zaman yorulduğunu hissedersen, gülümse... Her şeyi olan ama gülümsemeyi unutan insanları hatırla...
Ne zaman sevilmediğini hissedersen, gülümse... Sevildiğini bil, seni yaratan tarafından...
Ne zaman çaresiz kalırsan, gülümse... Tünelin ucunda ışık olduğunu hatırla...
Ne zaman tükendiğini hissedersen, yine gülümse... Mola zamanı... Bir kahve içmek belki de iyi gelecektir.
Bugün ve bugünden sonrası için unutma; 
İyilik yapmak insanı iyileştirir.
Gülümsemek insanı iyileştirir. 
Dünya zaten giderek daha da kötü bir hale geliyor.
Bu yüzden sen de hem kendin için hem de etrafındaki insanlar ve sevenlerin için umutlu ol.
Eğer hala dünya dönüyorsa, inanın bu az da olsa dünyadaki iyi niyetli, iyi kalpli insanların hatırınadır.
Oturmuş, bakıldığında sanki uzansam dokunacakmışım gibi duran, 
Oturmuş, baktığımda sadece bir adım uzağımda gibi duran...
Sevdiğim her ne varsa... 
Akşam güneşinin, farklı yansımasını izliyorum hayallerime bir adım kala, insanın gücünü kendinden ve doğadan aldığını unutmadan...
Ne vakit hayatın içinde bir sürat arabası veya yarış atı gibi koştuğumu hissetsem kendimi bir vesile ile durdurur, doğayı seyretmeye odaklarım... O zaman yaşamın her an yitirilebilir bir su zerresi gibi narin ve kaygan olduğunu hatırlarım... 
Varsın yine elimizden kaçıralım mutluluğu,
Varsın yine elimizden kaysın gitsin değer verdiklerimiz...
Zaten bir gün biz de gitmeyecek miyiz?
Sevgi gibi yüce bir duygunun bile tükendiği zamanlarda, vakit gitme vaktiyse gidilir...
İnsanlar sevginin bittiği ve güvende olmadıklarını anladıkları zaman terk ederler... Terk edilmeyi beklemeden...
Sevginin yetersiz kaldığı böyle zamanlarda birbirinden kopuş zaten önceden başlar... Son noktada ise geriye dönmeden sessizce çekip gitmek...
Bazen kavga ederek ayrılırsın, bazen ise sessizce çeker gidersin. Her ne kadar insan kendini buna hazırlasa bile o an geldiğinde içinde bir burukluk olur.
Her zaman her şeyin bir çıkış yolu vardır diye düşünüyorum. 
Yolunda gitmeyen ilişkiler için de elbet bir yol vardır. Bazen iki insanın birbirini özgür bırakması gerekir.
Mevsimler gibi insanlar da kendini akış içerisinde bazen tutsak hisseder bazen ise kimsesiz...
Her ilişkide tutsaklığı yaşamak,
Her ilişkide kimsesizliği yaşamak,
O ilişkinin son durağına yavaş yavaş gideriz hem de farkına varmadan...
Benim tükenmeyen iyimser hallerimi pek bir severim. Her zaman içimde bir umut var. Her ne kadar umut etmekten bazen yorulsam da, yaratılışım gereği bu inançtan kopamıyorum...
Ne zaman yorulduğunu hissedersen, gülümse... Her şeyi olan ama gülümsemeyi unutan insanları hatırla...
Ne zaman sevilmediğini hissedersen, gülümse... Sevildiğini bil, seni yaratan tarafından...
Ne zaman çaresiz kalırsan, gülümse... Çaresizliğin tünelin ucundaki ışık olduğunu hatırla...
Ne zaman tükendiğini hissedersen, yine gülümse... Mola zamanı... Bir kahve içmek belki de iyi gelecektir. Kahve iyi bir mutluluk vericidir... 
Haftaya görüşmek üzere, iyi kalınız, gülümsemeyi de unutmayınız.