Seçim dönemlerinde hemen tüm partiler ‘reform’ vaadlerinde bulundu... Birisi kamuda reform yapacağını söyledi, diğeri sağlıkta...
Kamuda reform ne anlama gelir?..
-Devlet dairelerinin daha verimli çalışması...
-Vatandaşa hizmetlerin artırılması...
-Mesai saatlerinin yeniden düzenlenmesi ve daha çok iş üretilmesi...
-Özellikle Avrupa ile uyum sağlanması...
Sağlıkta reform ne anlama gelir?.. -Tam gün uygulamasına geçilmesi...
-Devlet hastanelerinde çalışan doktorların (gerekli maaş düzenlemesi yapılarak) özelde çalışmalarının önüne geçilmesi...
-Hastanelerin daha verimli hale getirilmesi...
-Vatandaşlara daha iyi, daha kaliteli sağlık hizmetlerinin sunulması...
Peki bunlardan hangisi başarıldı?.. Hiçbiri...
Tatil bolluğu devam etti
Ne CTP-DP iktidarı, ne de UBP iktidarı, eğitim ve sağlıkta gerekli reformları yapamadı...
Kamu çalışanlarını daha verimli hale getirilmedi...
Mesai saatleri konusunda UBP döneminde daha kötü bir düzenlemeye gidildi...
Verimlilik artırılmadı...
Tam tersi hizmetler daha da geriledi...
Resmi tatiller de azaltılmadı...
Mevlit Kandili’nin tatil olmaktan çıkarılmasını dahi başaramadı bu Meclis...
Mevlid Kandili’ni tatilden çıkaramayınca, 23 Nisan gündeme bile getirilmedi...
Özellikle içinde bulunduğumuz koşullarda ihtiyacımız olan tatil değildir...
Daha çok çalışmaya, daha çok üretmeye, daha çok satmaya ihtiyacımız var...
Çevremizi temizlemeye, pislikleri ortadan kaldırmaya, yeni yollara, ağaçlara ve göletlere ihtiyacımız var...
Bunları başarabilmek için tatilleri çoğaltmak yerine azaltmaktır önemli olan...
Eğri oturup, doğru konuşalım...
Bu ülkede çok çalışıp, gerçekten tatili hak eden insanlar, genellikle işçilerdir...
İnşaatlarda, fırınlarda, demirci ve marangoz atölyelerinde, marketlerde çalışan işçiler...
Gerisi hikaye...
Şimdi birileri çıkıp da “önemli reformlar 2015’te” demesin...
Buna hiç gerek yok...
Mevlid Kandili’ni bile resmi tatilden çıkaramayan iktidarlar, eğitimde ve sağlıkta tam güne geçemezler...
Gelinen noktada, Avrupa’daki kuralların burada da uygulanması için Kıbrıs sorununun çözümünü bekleyeceğiz...
Artık başka bir çare kalmadı...
Partizanlıktan uzak, çalışmayı, üretmeyi ve kendi ayakları üzerinde duırabilmeyi ‘zorunlu hale getirecek’ tek şey, Kıbrıs’ta kalıcı bir çözümdür...
Bizler ‘KKTC’yi kurduk’ ama, devlet olmanın gereklerini yerine getiremedik...
Her adımda, her konuda partizanlığı ön plana çıkardık...
Bugün Ali’nin dönemi...