Cumhurbaşkanlığı seçimi, daha farkında olmasalar da, 1974’ten bu yana Kıbrıslı Türklerin başına gelen en önemli olaydır.
Türkiye bu seçimlere açıkça ve güçlü bir biçimde müdahale etti, kendi tercihi olan adayı, Ersin Tatar’ı seçtirdi. 
Ve istediği zaman Kıbrıslı seçmenin iradesini hedeften şaşırtacak güce ve niyete sahip olduğunu gösterdi.
Artık adada istediği kişi veya partiyi seçtirecek şekilde örgütlenmiş bir altyapısı var.
Tatar, Türkiye tamamen tarafsız kalsaydı büyük bir olasılıkla seçilemeyecek, bugün cumhurbaşkanlığı koltuğunda Mustafa Akıncı veya CTP Başkanı Tufan Erhürman oturacaktı. 
Bu olacak mıydı olmayacak mıydı, hiçbir zaman kesinlikle bilemeyeceğiz.  Ama kesinlikle öğrendiğimiz çok daha önemli bir başka şey var. O da Kıbrıslı Türk siyasi liderlerin, istisnasız, Türkiye’nin müdahalesini kuzu kuzu kabul ettiğidir.
Ya şoktadırlar ya da onlara empoze edilen seçim sonucunun ne anlama geldiğini anlamadılar. 
Ya da kendini kazanan taraf olarak gören Tatar ve UBP gibi umurlarında değil. 
Tatar ve UBP, Ankara ile yüzde yüz uyum içinde iş yapacak. 
Bu, Türkiye’den beklenen para akımını kolaylaştıracaktır ama Erdoğan’ın bizden tek isteği küpümüzü para doldurmak olmayacaktır. 
Bu seçim, Erdoğan’ın Kıbrıslı Türkleri kendi kalıbına sokma projesinin ilk adımıdır. Bu proje tamamlandığında, nasıl Türkiye bugün AKP öncesi Türkiye değilse, KKTC de eski KKTC olmayacak.  
Tatar’ı seçtiren yapılanma yakında gerçekleşecek milletvekili seçimlerinde Ulusal Birlik Partisi’nin tek başına veya en büyük parti olarak iktidara getirilmesi için kullanılacak. 
Meclis çoğunluğunu kontrolü altına alan Erdoğan Türkiye’de yaptıklarının aynısını burada da yapacaktır. Bunlar yargı bağımsızlığı ve özgürlükler için iyi haber değildir. 
On binlerce Türkiyeli, vatandaş yapılarak Kıbrıslı Türk nüfusu eritilecektir.
Kıbrıslı Türklerin yaşam tarzı da demokrasileri de tehlikededir. 
KKTC bütün zaaflarına rağmen Türk ve İslam dünyasında bağımsız bir yargıya ve yasamaya sahip, polisinden korkmayan tek ülkedir. 
 
Kıbrıslı Türklerin bunun emsalsizliğini ve değerini anladıklarını sanmıyorum. Ne de ne kadar büyük tehlike altında olduklarını.
AKP’nin dümen suyuna giren ve desteği ile şımaran ve bundan büyük rant bekleyen UBP’nin gözünü kırpmadan bizi hukuksuzluğun ateşine atacağına kuşkum yok. Kurulduklarından beri performansları en çok sevdikleri şeyin rant olduğunu gösteriyor çünkü.   
Türkiye dövse de sövse de onsuz yapamayız. Ama bu onsuz yapamamanın bedelini hayat tarzımızdan, demokrasimizden vazgeçerek, hiçleştirilerek ödememeliyiz.