banner564

İncir, ceviz, sonbahar

Bahçeye dolaşmaya çıkıyor ve döndüğünde avucunda bir şey var. 
Avucunu uzatıp açıyor, içinde bir incir.
“Bana mı?” diyorum. 
Başını sallıyor.
“Ben yedim,” diyor.
İnciri alıp ağzıma atıyorum.
Bu sene yediğim ilk incir. Demek incirler olmaya başladı. Demek sonbahar geliyor.
İncir yazın sondan bir evvelki meyvesidir, sonuncusu da ceviz. 
Bu sene muhtemelen bahçeden ilk defa ceviz de yiyeceğim. 
Yedi sene önce bir karganın gagasından bodur mandalina ağacının birkaç karış ötesine düşüp filizlenen pekan bu sene ilk cevizlerini vereceğe benziyor. 
Ceviz yere düştüğü zaman sanki oradaymışım gibi “yedi sene” dedim ama orada yoktum, tabii. 
Orada olsaydım muhtemelen kırıp yerdim.
Yedi sene dedim, çünkü buralarda çekirdeğinden büyütülen ceviz genellikle yedi senede meyve verir. 
Mandalina bodur, ceviz ise uzun ama birbirlerinden şikâyetleri yok gibi. 
Fakat uyumları ne kadar sürer bilemem. Pekan, okuduğuma göre, 20 ila 40 metre uzunluğa erişir ve dalları 12 ila 23 metre genişliğe yayılır. 
Bu hâlde, benim zaten kısa boylu olan mandalinamın güneşini çalıp onu öldürür mü? 
Adını bir Kızılderili kelimesinden alan pekan’ın vatanı Meksika ve Amerika’nın Mississippi bölgesidir. Belki bu küçük yerde o kadar büyümez.
Öyle sanıyorum ki ceviz düzenli olarak sulanan mandalinanın ıslak toprağından faydalanarak kök salabildi. Ama böyle olamayabilir de. Guava ağacının yanında büyüyen karga-hediyesi bir ceviz daha var. 
Bu ceviz iki-üç yıllık olmalı. Boyu omzuma yaklaştı. Koyu yeşil yaprakları olağanüstü canlı ve parlak. O pek guavanın ıslaklık sahasında değil gibi ama kim bilir belki de köklerini önce yana, sonra aşağı doğru attı.
 
Bahçede böyle kendi kendini dikmiş olan birçok fidan var: çam, zeytin, servi, kayısı, sahte kavak, çitlemit, turunç. 
Dün sabah bir ara serince bir esinti var diye bahçede oturacak oldum, ama esinti çarçabuk kayboldu ve gölgede olmama rağmen sıcak beni çarptı. Başım dönerek eve döndüm. 
Sıcağa dayanıklılığım kayboldu. Yaz, Covid’in bile yapamadığını yaparak, beni eve hapsetti. 
Ağustos pençesini hâlâ sıcağa geçirmiş ve beni yere yıkmak istiyor olsa da sonbaharın gelmekte olduğunu gizleyemiyor. Günler kısaldı. Geceler serinledi. 
Sabahları kargalardan bile önce uyanıp ortalığı velveleye veren ağustosböceklerinden birkaç tane kaldı. 
Akşamüstü uzayan gölgeler bahçeye sonbaharımsı bir hava veriyor. 
İçtik bu nâdir içki'yi yıllarca kanmadık.../ Bir böyle zevke tek bir ömür yetmiyor, yazık! demeyeceğim Kanlıca’nın İhtiyarları gibi yaz için.
Havalar serinleyince kendimi bir kazayı daha atlatmış gibi şanslı sayacağım.  
Yazı olmayan bir dünya istiyorum artık, ama galiba yakın bir zamanda dünyanın yazdan başka mevsimi olmayacak.
***
Okurlarıma not: Ziyaretime gelen çocuklarımla vakit geçirmek için yazılarıma 1 Eylül’e kadar ara vereceğim. Hoşça kalın.

YORUM EKLE
YORUMLAR
Hekim Bayındır
Hekim Bayındır - 4 yıl Önce

Yazılarınız, o kadar sağaltıcı ki günün sonundaki kir ve pası söküp atıyor; anlamla anlamsızlık mesafesini görünür kılıyor; ama bir o kadar ince ve derin.

Emin Keskin
Emin Keskin - 4 yıl Önce

Çocuklarınız ile iyi eğlenceler Sn.Münir...Biz sizi bekliyor olacağız...Saygılar...:)

Yaprak Korkmaz
Yaprak Korkmaz - 4 yıl Önce

İyi ki varsınız. Ne keyifle okuyorum, her yazıda yeni bir şey daha öğreniyorum. Çabuk dönün. :)

Sevgi ve Saygılarımla,
Yaprak K.

savaş güneren
savaş güneren - 4 yıl Önce

Filozofların ne anlattığı kadar nasıl anlattığıda önermlidir. Yaşantımıza kattığınız farklı boyutlar için çok teşekkür ederiz.

GönülAydonat
GönülAydonat - 4 yıl Önce

Herkese sevdıkleri ile saglklı mutlu anlar ümidi ile Metın Beyi bekleyeceğiz

Cafer Alıcı
Cafer Alıcı - 4 yıl Önce

Hoş gelmişler.Babalarıyla ne kadar gurur duysalar azdır.Herkese önce sağlık ve sevgi...

Fahriye Toygun Candoģan
Fahriye Toygun Candoģan - 4 yıl Önce

Yazılarınız doğaya ve insana hatta insanlığa hitap ediyor.Zevkle okuyorum.Hangi gazetede yazarsanız yazılarınızı okumaya çalışıyorum.Her şeye karşı farkındalığımı artırıyorsunuz.2 Eylüle kadar sabırsızlıkla yazılarınızı bekliyeceğim.

Derya Akmaz
Derya Akmaz - 4 yıl Önce

En güzel izin gerekçesi; kendini oluşturmuş babanın, çocuklarına karışıp çoğalması.


banner608

banner473