Geçenlerde bir haber okudum ve kanım dondu.
 
Amerika’daki hayvanat bahçelerinde, doğada yaşayanlarından daha fazla kaplan varmış.
 
Ama bu iç çökertici gerçek, Dünya Doğayı Koruma Vakfı’nın (WWF) yayımladığı son durum değerlendirme raporunun anlattıkları yanında hiç kalıyor.
 
Kaplanın hiç olmazsa soyu henüz tükenmedi.
 
WWF’ye göre bu güzel yaratıklardan tahminen 3890’ı hâlâ doğada yaşıyor.
 
Ama sayısız başka hayvan için “Ruhuna Fatiha”dan başka bir şey söylenemez.
 
WWF’ye göre insan, 1970’ten bu yana yeryüzünde yaşayan yaratıkların -memelilerin, kuşların, balıkların, sürüngenlerin - yüzde 60’ını yok etti.
 
WWF Bilim ve Koruma Başkanı Mike Barrett “İnsanların yüzde 60’ı ortadan kaybolsaydı bu Kuzey Amerika, Güney Amerika, Afrika, Avrupa, Çin ve  Orta Pasifik’teki adalarının tamamen insansız kalması anlamına gelirdi,” diyor.
 
Başka analizlere göre, medeniyetin doğuşundan bu yana (bu ne biçim medeniyetse) insan türü, memeli hayvanların yüzde 83’ünü ve bitkilerin yarısını ortadan kaldırdı.
 
Bu tahribat şu anda tamamen ortadan kalksa doğanın toparlanması için 5-7 milyon yıl geçmesi gerekir.
 
En büyük zarara uğrayan nehir ve göl yaşam alanlarıdır. Barajlar ve tarım için su kullanımı nedeniyle buralarda yaşayan yabani yaratıkların yüzde 83’ü yok oldu.
 
Bu yok oluşların üç nedeni var:
 
•      İnsanların orman örtüsünü tarım veya ağaç kesme amacıyla ortadan kaldırması;
 
Yeryüzündeki karaların dörtte üçü insan eli tarafından değiştirildi.
 
Hayvanların doğal habitatları, soyu çoğalan tek hayvan olan insan tarafından daraltılmakta veya tamamen yok edilmekte.
 
Orta ve Güney Amerika bu konunun rekortmenidir. Buralarda yaban hayatın neredeyse yüzde 90’ı kayboldu.
 
•      İkinci neden hayvanların insan sofrasında büyük yer tutmasıdır;
 
Şempanzeden su aygırına, 301 yabani hayvan türü insan tarafından yendiği için yok olma tehdidi ile karşı karşıyadır.
 
•      Bir başka neden iklim değişikliği ve çevre kirliliğidir;
 
Her yıl denize dökülen milyonlarca ton plastik, onların gıda olmadığını ayırt edemeyen kuşlar ve balıklar tarafından yenmekte. Deniz kuşlarının yüzde 90’ının midelerinde plastik parçacıkları var.
 
Bilim insanlarının uyarıları gittikçe ciddileşiyor, sıklaşıyor ve daha yüksek sesle yapılıyor ama bir şey değişmiyor.
 
Her yerde doğal hayat yok olmaya devam ediyor ama umursanmıyor.
Hayvanlar yok oluyor ama ölüm feryatları duyulmuyor.
 
İnsan yeryüzünde yaşayan bütün canlıları – kelebekleri, arıları, böcekleri, sinekleri, kuşları, balıklar – yok etmeye devam diyor.
 
 
Hiçbir istisna yok.
 
Kendinden başka.
 
Farkında değil ama sıra ona da gelmekte.
 
Kendinden başka hiçbir yaratığın olmadığı bir gezegende insan da yaşayamaz.
 
“Rüyada uyur gibi uçurumun kenarına doğru ilerliyoruz,” diyor Mike Barrett.