İnce belli, sarı siyah bir arı vızıldayarak mutfak kapısından içeri girdi.
Şu anda başımın etrafında dönüyor. O kadar yakından ki kanat-larının hareket ettirdiği havayı yanaklarımda ve saçlarımda his-sediyorum. Kıpırdamıyorum. Bana bir şey yapmayacağını bili-yorum. Neden burada olduğunu da.  
O bir çamur arısı. Evde, yumurtalarını içine doğurmak için ça-murdan yuva yapacağı bir yer arıyor. 
Nedense bu arılar benim evi çok seviyor. Yaz boyunca evde vı-zıltılarını duyuyorum. Birçok yerde de tesadüfen yuvalarını bu-luyorum. Kitaplıktaki kitapların kapağında, üst kata çıkan mer-diven duvarına asılı eski aynada, açılmayan panjurlara yapı-şık… 
Onlara ilişmeyeceğimi bir şekilde biliyorlar sanki. Ama hangi şekilde? 
 Bu tür bilgileri nesilden nesile veya cinsten cinse aktaran, bil-mediğimiz biyolojik bir mekanizma mı var? Kim bilir.
 Bir eşekarısı türü olan çamur arısının bilimsel adı Sceliphron caementarium’dur. Caementarium Latince bir kelimedir bu ve duvarcı, taş duvar örücü anlamına gelir.   
 Eşekarısı bu ismi yumurtalarını yerleştirmek için çamur topla-yarak silindir şeklinde petekler yaptığı için aldı. Piyade tüfeği-nin boş kovanını düşünün ve bunlardan beş, altı, yedi tanesini birbirine yapışık vaziyette üst üste hayal edin. 
Ana arı yumurtadan çıkan yavruların beslenmesi için örümcek ve başka ufak böcekler tutup onları zehriyle felç eder ve canlı olarak kovana yerleştirir. Her kovana beş ile on altı arasında örümcek koyar. Yumurtalarını bunların üzerine doğurur. Son iş olarak, deliği çamurla sıkı sıkıya örüp kapatır. 
Yavrular yumurtadan çıktıktan sonra analarının onlar için hazır-ladığı bu taze gıda ile beslenip olgunlaşırlar. Çamuru delip gü-nışığına çıkarlar. 
Anne arı çoktan gitmiştir. Onu hiç görmezler. Buna rağmen onun bildiği her şeyi bilerek dünyaya gelirler. Çamurdan kovan yapmayı, örümcek yakalayıp içine koymayı ve yumurtalarını bunların üzerine doğurmayı ve kim bilir başka neleri... 
Benim evin kovan yapmak için güvenli bir yer olduğunu bile bi-liyor olabilirler.
 Mucize mi arıyordunuz. İşte size mucize.
Yüzlerce türü olan, dünyanın hemen hemen her yerinde görüle-bilen ve çiçeklerden beslenen çamur arısı munis bir yaratıktır. Yuvası tehdit edilmezse sokmaz.
On iki sene önce idi. Kız arkadaşımla tatil için Ozanköy’e gel-miştik. Pencereleri aça aça üst kata çıkıyordum. Yatak odasının dağa bakan penceresini açmamla vızıldayarak birkaç arının ağ-zımın içine dolması bir oldu. Dudaklarımdan soktular. Alt du-dağım anında şişti. 
Çamur arıları uzun zamandan beri adada olmadığım için açıl-mayan pencere ile panjur arasına yuva yapmışlardı. Pencerenin birdenbire açılması hoşlarına gitmedi. 
Pencereyi kapattım ve bir daha açmadım.
“Çok seksi oldun,” dedi kız arkadaşım.
 Fazla endişeye kapılmadım çünkü bir arı tarafından ilk sokulu-şum değildi. Sızı uzun sürmez geçerdi. 
Üstelik seksi olmuştum!

29 May 2021