Dünya masallarla yönetilir. Masa başında uydurulan ve insanların uyutulmasını sağlayan bu masallar gerçeklerden güçlüdür. Birkaç örnek vereyim; Saddam’ın kitle imha silahı geliştirdiği ve bu yüzden Irak’ın başından uzaklaştırılması gerektiği bir masal idi.
Kıbrıslı Rumlarla Türklerin adayı birleştirecek tarihi bir anlaşmanın eşiğinde oldukları masaldır. Avrupa Birliği’nden ayrılmanın İngiliz ekonomisini şaha kaldıracağı, AB’ye transfer edilen fonların devlet hastanelerine yönlendirileceği, ülkeye göçmen girişini durduracağı falan da masaldı.
Kolesterol haplarının kalp krizini önlediği, margarinin kalbe iyi geldiği, içi yapay madde ve şeker dolu gofretlerin enerji deposu olduğu, depresyonun hapla önlendiği masaldır. Bu ve bunun gibi, tamamen veya kısmen uydurma, sayısız masal var.
Ortalama insanın martavaldan çok yutmaya hazır olduğu bir şey yoktur. Masalları çoğunlukla hükümetler ve şirketler uydururlar.
Bağımsız düşünme yeteneğine sahip olmadıkları veya bağımsız değerlendirme kaynaklarına ulaşma şansları olmadığı için, insanların çoğu masalla gerçek arasındaki farkı görmez. Davranış ve kanaatlerini masallara göre şekillendirir. Aldatılır, yani. Hükümetlerin masal uydurmalarının nedeni halkı kandırıp şu veya bu politikanın yürütülmesini kolaylaştırmaktır.
Amaçları kamuoyunu arkalarına almak, hareketlerine meşruluk, haklılık sağlamaktır. En despot hükümetin bile halk desteğine ihtiyacı vardır. Şirketlerin masal uydurmalarının nedeni ürünlerinin satışını artırmaktır.
*
Türkiye’de son zamanların en büyük masalı Fethullah Gülen’in kurduğu ve lideri olduğu bir terör örgütünün var olduğudur.
FETÖ adı verilen bu örgütün gerçekten var olduğuna dair hiçbir kanıt yoktur. (FETÖ’nün 15 Temmuz darbe girişiminin arkasında olduğuna dair herhangi bir bağımsız araştırma raporu, Meclis araştırması falan görmedim. Her hâlükârda, darbe girişimi terör tanımına girmez. Devlet kurumlarına sızmak da. Özellikle bu sızma devleti yönetenlerin rızası ile olursa.) FETÖ’nün ne bir manifestosu vardır. Ne herhangi bir amaç veya düşman açıklamıştır. Ne genellikle teröristlerin yaptığı herhangi bir terör eylemine rastlanmıştır. Bu “terör” örgütünün adı bile yoktur. FETÖ adı hükümet tarafından uydurulmuştur. Yetkililer kısa bir süre önce buna PDY kısaltması da ekledi, bu şekilde “örgüt” Fethullahçı Terör Örgütü/Paralel Devlet Yapılanması oldu. FETÖ, Aralık 2013’te bazı savcıların kimi AKP yönetici ve yandaş işadamını rüşvet ve yolsuzluk iddiası ile gözaltına almasından sonra “ortaya çıktı.”
Bu olay Gülenciler ile AKP arasındaki ittifakı bozdu, Gülen’i Erdoğan’ın can düşmanı haline getirdi. Fethullahçılar rüşvet iddialarıyla hükümeti devirmeye kalkmasalardı ne FETÖ olacaktı ne Paralel Devlet Yapılanması ne de devlet kurumlarından kovulan on binlerce kişi. Ne de belki darbe girişimi. FETÖ/PDY masalının amacı Gülen’i şeytanlaştırmak, yargı, bürokrasi, ordu ve başka birçok yerde temizlik yapmak için zemin hazırlamak, gözaltı ve yargılamalara çerçeve sağlamaktır. Siyasi İslam’ın politik ve tarikatçı kolları arasındaki mücadelede kamuoyunu AKP’nin arkasında toplamaktır.
*
Masal ile gerçek arasındaki farkı ortaya çıkarmak medyanın baş görevlerinden biridir. Ama Türkiye’de değil. Türkiye’de, çok küçük bir azınlık dışında, medya ve gazeteciler, masalların gönüllü meddahlarıdırlar. Gerçeklerin değil.
Gerçek medya ve gazeteciler tıraş olup, en iyi elbiselerini giyip herhangi bir basın kuruluşuna gitse, odalara girip çıksa, yazı işleri toplantılarına katılsa onu tanıyan çok az kişi çıkar. Birileri güvenliği arar, onu dışarı attırır.
