Rusya’nın Ukrayna’yı istilası yeryüzündeki hayata son verecek nükleer bir savaşa dönüşür mü?
Dönüşebilir.
Dünyadaki en büyük nükleer silah stokuna sahip olan Moskova, Ukrayna’da umduğu çabuk zafere ulaşamadı. Bataklığa saplandı. 
Ukraynalılar Rusya’ya sömürge olmamak için olağanüstü bir cesaretle savaşıyorlar. 
Amerika önderliğindeki Batı, Ukrayna’ya bu güne kadar bir ülkeye yönelik olarak örneği görülmemiş bir sürat ve yoğunlukta silah sevkiyatı yapıyor. 
Putin Ukrayna’da zafer kazanmak zorundadır, aksi taktirde ayakta kalamaz. Ama Ukraynalıların direnişi bu zafer olasılığını gittikçe zayıflatıyor. 
Putin bunun müsebbibinin Ukrayna’yı modern ve güçlü silahlarla donatan Batı, özellikle Amerika olduğunu gittikçe daha sık telâffuz etmeye ve nükleer silah kullanma tehdidini daha sık savurmaya başladı.
Putin’in çabuk bir zafer kazanmak için Ukrayna’ya nükleer bomba atacak kadar gözü kara olmadığını düşünebilirsiniz. Çünkü bunun karşılıklı yok oluşa neden olacağı ve hayatın sonunu getireceği neredeyse kesindir. Ama üç ay önce de herkes Putin’in Ukrayna’ya saldıracak kadar çılgın olmadığını düşünüyordu. 
Savaş uzadıkça en kötü olasılıklar mümkün olacak.
Homo sapiens olarak insanın hayatında iki dönem var. 
İlk dönemde insan diğer hayvanlarınkine benzer bir hayat yaşıyordu. Onlar gibi hayatı iki aks etrafında dönüyordu: karın doyurmak ve seks. Üç yüz elli bin yıl sürdüğü tahmin edilen bu dönemde insan göçebe idi ve mülk ve para nedir bilmiyordu. Küçük topluluklar hâlinde yaşıyordu ve ilişkilerinde büyük oranda çekişme değil uyum, rekabet değil iş birliği hâkim idi. 
On bin küsur yıl önce insan, bilinmeyen nedenlerle bu doğal hâlini terk etti ve yerleşik oldu. Hayatını çiftçilik ve hayvan bakıcılığı ile kazanmaya başladı. Bunlar insanın yeryüzündeki varlığının ikinci dönemine girişinin ilk adımları idi. 
Para, mülk, açgözlülük, zulüm ve bencillik, savaşlar ve kölelik ve soykırımlar, doğanın sınır tanımayan istismarı bu dönemde başladı. İnsanlar çoğaldıkça çoğaldı. Bunun sonucunda iklim değişti, denizler kirlendi, hava zehirlendi ve yaban hayatın süratle yok oluşu başladı. İnsan sürdürülmesi mümkün olmayan, onu yok edecek bir sürece girdi.
Avcılık ve toplama döneminde insan doğanın onu yarattığı formatta yaşıyordu. Ondan sonra gelen dönemdeki insan kendi yarattığı bir boyuta geçti. Bütün yaratıklar arasında bu atlayışı gerçekleştiren tek hayvan odur. Diğer yaratıkların tümü çevreye uyum sağlayarak varlıklarını sürdürdüler veya sağlayamayarak yok oldular. 
İnsanın kendini içine sıkıştırdığı kendi icadı olan boyutun doğa ile bağları gittikçe azalıyor. 
Yakında genleri ile oynamaya başlayınca daha da yapay, kendi ürünü olan bir yaratık hâline gelecek. Belki bu yaratık daha donanımlı olacak ama daha mutlu olmayacak: İnsanın yarattığı yeni dünya eskisinden farklı olarak zengin olunabilen ama mutlu olunamayan, kalabalıkların, hastalıkların ve depresyonun hüküm sürdüğü bir yıkılış yoludur.
Kendi icadı olan silahlarla kendini yok etmek bu yıkımın en kestirmesi ve bu günlerde en muhtemel olanıdır.