Rüzgâr, badem ağaçlarından birinin iki dalını kopardı. 
Dallar ağacın hemen altında ikiz kardeş gibi yan yana yatıyorlar ve orada ağaçtaki kadar rahat görünüyorlar. Minik çağlaları ve yaprakları kurumaya başladı ama. 
Bu ağaç arazinin eski sahibinden devraldığım beş bademden biridir. Belki o da bir önceki sahibinden devralmıştı, çünkü ağaçlar çok yaşlı. Upuzun. 
Bir tanesi sayılır mı bilmiyorum. Onu bahçeye ilk girdiğimde yerde yatar bulmuştum. Yere yıkılmıştı ama kökünün az bir kısmı yeraltında kalmıştı ve buradan kütüğünün ucunda çıkan yeni dalları besliyordu. Hâlâ da besliyor. Otuz yıldan fazla bir zamandır yerde yatmasına rağmen çürümedi. Bu aylarda çatlaklarından ve kovuklarından siklamen, yabani kereviz ve yeşillik çıkıyor. 
Diğer dört ağaç ayakta. 
Sert rüzgârlar esti mi birinden bir dal kopacaktır gene diye düşünüyorum ve genellikle kopuyor da. Dalların yaşlı olmaları nedeniyle esnekliklerini kaybettikleri için kırıldıklarını sanıyorum. 
Haftada iki defa birkaç saatliğine gelen bahçıvan düşmüş dalları ufak parçalara ayırıp odunluğa taşıyacak.
Google amcadan öğrendiğime göre, badem ağaçları bayağı uzun yaşıyor. Dünyanın bilinen eski badem ağacı İspanya’da yaşamakta ve yaşının 322 ile 372 arasında olduğu tahmin ediliyor. Bir sonraki en yaşlı ağaç Türkiye’de ömür sürüyor. Yaşı 200 civarında.
Benimkiler kaç yaşında acaba? 
Rüzgâr iki gün esti ve kuzeyden buraları ender ziyaret eden kar getirdi. Bahçede ilk defa kar gördüm. Kar pencereden görünen Beşparmak Dağları’nın tepelerini de bembeyaz yaptı. Dağlara birkaç yılda bir kar düşer ama kısa zamanda eriyip kaybolur. Bu defa, azalmakla beraber üç gündür kar görüyorum. Hava epey zamandan beri çok soğuk ve galiba bir süre daha soğuk kalacak. Kar kovuklarda birkaç gün daha yaşar belki.
Badem yenidünyadan sonra bahçede çiçek açan ilk ağaçtır. Aralık veya Ocak’ta çiçeklenir. Yapraklar çiçekten sonra çıkar. Beyaz-pembe renkte olan çiçekler grup hâlinde olur ve yumuşak, harikulade bir koku verir. Çiçek açmış badem ağacı harika bir manzaradır ve ilkbaharın yakın olduğunun ilanıdır.
Yaşlılarının yanında bahçede genç bademler de var. Tarla farelerinin taşıyıp bir nedenle düşürdüğü veya bıraktığı yerlerde kendiliklerinden çıktılar. Bazılarına erik, bazılarına kaliteli badem aşıladık. Bulundukları yerde, sulanmaya ihtiyaç duymadan ürün veriyorlar. Altlarından su damarlarının geçtiğini tahmin ediyorum.
Bahçenin dönümlerini sürdürmeyerek kendi hâline bıraktığımı, çayıra döndürdüğümü hatırlayacaksınız. Eğer sürdürseydim tırmıklar bademcikleri sökecek, traktörün tekerlekleri onları ezip öldürecekti.
Ama galiba en büyük ödülüm ilk defa geçen sene çıkan yabani orkideler oldu. 
Bakalım bu ilkbaharda doğanın bahçeye hediyesi ne olacak?
Dünyanın dönmesinin durdurulamaması gibi, doğa da durdurulamaz.