Eğer dokunacak kadar yakınından geçiyor olmasaydım badem ağacının tomurcuk verdiğini göremeyecektim.

 Bahçede amaçsız dolaşıyordum.
 Günlerdir yağan yağmur iki gündür yağmıyor.
 Dışarı çıktığımda hava güneşli idi ama şimdi gökyüzünde ışığı engelleyen ince bir bulut tabakası var.
 Her ağaçtan değişik bir ses çıkaran hafif, üşütmeyen bir rüzgâr esiyor, koku getirip koku götürerek.
 Kuş sesleri birbirine karışıyor.
 Altıntoplarda da tomurcuk var ve şurada burada siklamenler ile krokosmiyalar da çiçek vermeye başladı.
  İlkbahar, kışın kovuklarına yerleşiyor.
 Elimde hafif bir sandalye var. Bir oraya bir buraya koyup biraz üzerinde oturuyorum ve karşımdaki manzarayı seyrediyorum. İnsanın sadece doğadan alabileceği şeyleri alarak. 
 Amaçsız derken galiba doğru söylemedim.
 Amacım var: Bitkilerin doğallığını, kendiliğindenliğini, güzelliğini, dinginliğini, duruluğunu içime aktarmak.
 Toprakla tohumun birleşmesinden meydana gelen yeşilliğin milyarlarca defa tekrarlanan bir mucize olduğunu hatırlamak.
 Dev rezenenin ucundaki narin yaprakların titreyen gövdesi, bebek teninden bile daha pürüzsüz, kusursuz ve mükemmel.
 Bu bahçe ile olan ilişkimi başkasının kurması, bahçenin bana verdiklerini başkasının alması mümkün mü? 
 Arazinin kuzey hududunda duvar meydana getiren servileri diktiğimde bir karış olduklarını kim bilebilir? Ya da bu upuzun sahte kavakları tohumdan yetiştirdiğimi?  Üstü portakal dolu bu ağacın ilk meyvesini vermesi için beş yıl beklediğimi? Altı yıl geçmesine rağmen mandalinanın kökünde kendiliğinden çıkan cevizin ürün vermediğini?
  Rezenenin, siklamenin, arpa çiçeğinin, tespih ağacının, servinin tohumlarını, ben serpmeseydim başkaları serper miydi?
 Bu sene ilk defa çıkan mantarları ben görmeseydim görebilecek bir başkası olabilir miydi?
 Çocuk büyütür gibi büyüttüm bu bahçeyi.
 Çocukları yetiştirirsiniz, büyürler ve giderler, sizinle olan ilişkileri yavaş yavaş azalır.
 Bitkiler tohumlarını yollarlar, ama hiçbir yere gitmezler.  Ağaçlar hep onları diktiğiniz yerdedir, çiçekler hep aynı yerde çıkar.
 Bugün sen varsın sana verirler vereceklerini, eğer almaya hazırsan, yarın senden sonra gelecek olanlara ve onlardan sonrakilere…