Korkma Oğlum,
Bir öğretmen mesleğinin ne olduğunun farkında olur.
Bir öğretmen, çocuklar arasında din, dil, ırk, eğitim ayrımı yapmaz.
Bir öğretmen sevgiyi öğretir, sevmeyi öğretir, önce kendini, dünyayı, barışı, birlik ve beraberliğin önemini öğretir.
Öğretmektir görevi bir öğretmenin; matematik, Türkçe, kimya, biyoloji, müzik, yabancı dil, din ve ahlak… Ama önce yaşamayı öğretir bir öğretmen.
Öğretmen, sevgidir, saygıdır, özgüvendir.
Öğretmen: Çocukları, gençleri, o zengin, bu fakir, şu Türk, o İngiliz, bu Yahudi, şu Müslüman, o ateist, o kız, o erkek diye bölmez, ayırmaz, ırkçılık yapmaz, insanları bölmez, birleştirir, düşmanlık değil dostluk öğretir.
Bir öğretmen tüm çocukları eşit kucaklar, aynı şekilde sever.
Bir öğretmen, tüm çocukları kazanır, ülkesine kazandırır, ailesine kazandırır, yaşadığı memlekete ama önce kendi için hayırlı bir birey olmayı öğretir.
Korkma oğlum, bugün terör eylemleri ile dünyayı kana bulayan teröristler var, fakat onların da öğretmenleri olsaydı, öğrenirlerdi yaptıklarının yanlışlığını, masumları korumaları gerektiğini, hak yemekle bir yere gelinemeyeceğini, silahların, bombaların sadece vatan müdafaasında kullanılacağını ve onları da sadece orduların kullanması gerektiğini.
Çünkü bir öğretmendir çocukları yetiştiren, onların da olsaydı öğretmenleri belki de yapmazlardı.
Sırf adında “İlahiyat” var diye herkesin evladına, orada eğitim veren öğretmenlere, o çocukların arkadaşlarına çirkin ve küstahça yakıştırmalar yapmaz bir öğretmen.
Gazeteleri okurken utandım, üzüldüm, ya oğlum beni izliyorsa diye korktum.
Nasıl bir “Öğretmen” Sendikasının Başkanı günahsız çocuklara çirkin yakıştırmalar yapabilirdi? Nasıl olur da Eğitim Bakanlığı’nın uhdesinde kolej eğitimi veren bir okul için iğrenç yakıştırmalarda iddialarda bulunabilirdi?
Bu haddi nereden bulmuş? Bu bir eğitimci konuşması, bir eğitimci beyanatı değildi, olamazdı.
Ülkede her şeyle savaşabilirsiniz, okutursunuz cehaleti alırsınız ama din, dil, ırk düşmanlığı kötü ve tedavisi zor, zaman isteyen bir hastalık. Biz küçücük ülkede bu hastalıkla nasıl baş edebiliriz bilmiyorum.
Bize sevmeyi öğrettiler, eğitim tercihine saygılı olmayı, çocuklarımızla gurur duymayı, hata da yapsalar onları affetmeyi doğru yolu göstermeyi öğrendik biz. Biz öğrenirken de çocuklarımıza öğrettik.
Peki bu hastalıklı zihniyetin tedavisi var mıdır?
Var mıdır “İnsan olma, sevme, saygı duyma” hapı, iğnesi?
Cumali Ates 8 Yıl Önce
Elinize Dilinize yureginize saglik.her gun Sabah haberlerinde Sizi izliyorum basarilarinizin devamini dilerim.Ayrica bugunki Sabah Haberleri cok guzeldi.
Turgut Coşkun 8 Yıl Önce
Sen başkasin Çigdem ablam herşi yazmissin yureyine sagli her zanam boyle kal en büyük öğretme sensin
Gonca 8 Yıl Önce
Kaleminize kuvvet. Hernekadar yağmur yağdı zanneder ama eylem gibi yazınız yakıştı.
Kemal demir 8 Yıl Önce
Eline koluna sağlık siyasilerin vermediği tepkiyi vermeniz bir vatandaş olarak gurur duyuyorum tebrikler
Hikmet kaynarca 8 Yıl Önce
Eğitim camiası için zararlı bir yaratiktir