Bir bıraksaydı…

Ne kadar da zordu kontrolü bırakmak. Hiçbir şey kontrolü bırakmaktan daha zor gelmiyordu. Kontrolü bırakmak tamamen güvenmek demekti çünkü. Söylemesi kolay yapması zor olan şeylerden bir tanesiydi kontrolü bırakmak. Dönüp dönüp aynı yerde buluyordu sanki de kendisini. Tabi işin aslı öyle değildi ama öyle hissetmekten kendini alı koyamadı. 
Uzaklara baktı ve durdu. Yorgun hissediyordu. Ama dayanıyordu bir şeylere. İçgüdüleri öyle fısıldıyordu kendisine. Az dayan her şeyi anlayacaksın diyordu. O da dayanıyordu işte. Dayanmayıp ne yapacaktı ki zaten? Başka bir seçeneği mi vardı sanki? 
‘Zaten ben sana diyorum bırak kendini nereye kadar böyle devam edebilirsin? İstesen de istemesen de bırakacaksın işte. Diretme madem. Zorlama boşuna. Gelecekte varacağını düşündüğün yere şimdi de varabilirsin. İşleri zorlaştırıyorsun. Bırak işte gitsin. Nasıl yapacağımı bilemiyorum ki. Yalan söyleme, biliyorsun. Sadece kendi kendini oyalantıya sokuyorsun. Korkun seni ele geçiriyor sen de bilmediğine ikna oluyorsun oysaki korkunun ötesine geçmen gerekiyor sadece. Var olan mevcut değerlerini bul ve onlara dört elle sarıl ama bunu yaparken sana artık hizmet etmeyen değerin olduğunu sandığın şeyleri bırak. Bırak ki ben de kendime yer bulayım ve sana anlatabileyim. Neyi anlatabilesin? İşte hep sorduğun o sorunun cevabını? Ben kimim? Ben kimim sorusunu durmadan sorup duruyorsun ne olduğumla kafayı bozmuşsun ben de sana o çok istediğin cevabı vermek istiyorum. Çünkü bunu sen istiyorsun. Madem öyle sen de işte bırak kendini ki ben de kendime bir yer bulayım sesimi duyurabileyim. Durmadan bu soruyu soruyorsun ama dinlemeye gelince orda yoksun. Tüm dükkanlar kapalı. Her kanaldan sana ulaşmaya çalışıyorum ama içerde beni duyan bir kimsecikler yok. Sonra ertesi gün sen yine aynı şeyi yapıyorsun. Yine aynı soruyu soruyorsun ben de yine sana konuşuyorum ama yine duyan yok. Bu senelerdir böyle sürüp gidiyor. Sen usanmadın, ben usandım. Belki artık bir şeyleri farklı yaparsın ve beni duymayı seçersin. Çünkü artık beni duyup duymak istemediğinden emin olamıyorum. O kadar sorup duruyorsun ama dinlemiyorsun ki, ben de diyorum ki henüz hazır değil. Sen de bu düşünceyi sürekli olarak onaylıyorsun. Al sana cevap. Ben senim her yerdeyim her şeydeyim. Senden ayrı olduğum tek bir an dakika saniye yok ama sen bunu algılamıyorsun. Yaptığın yapacağın yaşadığın her şeyi benden ayrı yaşadığın illüzyonunu deneyimliyorsun. Ve bu böyle değildir. Sen benden ayrı olamazsın çünkü sen benden gelensin. Ben seni oluşturanım ve bu böyledir.’