Tam çocukluğumuzun baharındayken başlıyor maraton. Oyun oynamak isterken tam da, okul diyorlar bize ve başlıyorlar soru yağmuruna. İlkokul bitmek üzere, tam koleje gidecekken “Sınava gireceksin” diyorlar. Bir stres, bir koşturmaca, bir telaşe, bir yarış… Hadi sonunda kazandık diyelim, yolumuz açık olsun. Kazanmazsak eğer, ortaokula, sınav yumağına devam.
Ortaokul da bitti, liseye gitmek üzereyken bir daha sınav. Artık seçim yapmamız lazım, kolej mi Fen Lisesi mi diye…
Bitti sanıyoruz yine ama okulların içi zaten hep sınav. Matematik, Fizik, Türkçe… Hepsi balyoz gibi vuruyor kafamıza. Uykusuz geceler, yorgun bedenler, usanmış ergenler…
Lise de eriyip gidiyor avucumuzda. Ne kaldı geriye? Meraklısına üniversite! Hummalı bir çalışmanın daha içine giriyoruz ansızın. “Hadi bu son!” diyor birileri… “Sık dişini” diyorlar durmadan. Ama artık biliyoruz. Bu sınavlar bitmeyecek. Bu sınavların ardı arkası kesilmeyecek. Hadi bir gayret! Yine asılıyoruz küreklere… Son vuruş, son nefes, gelecek için atılan son adım. “Kazandım!” diyebilirsek ne ala…
Nihayet sonuçlar açıklanıyor. Kazanmışız, bir raund daha bizim. Yola devam ediyoruz ve bitmiştir herhalde diye düşünüyoruz. Oysa üniversitede okumak ve sınavsız yaşamak mümkün mü? Yine sınıyorlar bizi. Bakalım öğrendik mi anlattıklarını diye… Onlar öğretiyor, onlar soruyor… Biz de onların öğrettiklerini onlar için cevaplıyoruz.
Bunu da mı geçtik? Diploma elimizde artık. Hadi gidelim iş bulmaya… İşveren durmuyor tabii, başlıyor sormaya. “İngilizcen var mı, KPSS ye girdin mi, ALES e girdin mi?” Çıldırıyorsun artık. Yine mi sınav? Yeter beee….……demeyin. Tabii ki sınav olacak. Tabii ki öğreneceksin. Tabii ki öğrenip öğrenmediğin sorulacak sana. Tabii ki diğerleri arasından seçileceksin. Tabii ki bildiklerini belgeleyeceksin…
Önemli olan bu durumu saplantı haline getirmemektir. Çünkü her sınavın iki sonucu var. Ya sınavı geçersin “Oh be! dersin, ya da geçemediğin her sınavdan bir ders çıkarır yoluna devam edersin. Bunları kabullenmen bile o sınavı geçmene yeter.
Sınav dediğimiz şey, ne bitiştir ne de bir başlangıç. Hayatın içinde yaşanan bir süreçtir. Senin ona vereceğin değer kadar önemlidir. Evet, kazançları çoktur ama unutma, o sınavı sen istersen kaybedersin.
Hayatımızı uzun bir yol olarak düşünürsek, sınav onun üzerinde sadece bir noktadır. O noktadan geçerken yaşayacağın duygular ne kadar pozitifse, sonuçları da o kadar olumlu olur. Önemli olan yolunda ilerlerken ayağına yuvarlanan fırsatları geri çevirmemendir.
Herşey normal bir düzen içinde giderken, bir anda önünde beliriverir fırsat. İşte tam orasıdır aslında sınav.
Bu fırsatı değerlendirecek miyim, yoksa diğerleri gibi bunu da tepecek miyim?
Kararını verdiğin gün sen zaten sınavı geçmişsin demektir.
KGS, YDS, ABS, YGS, LYS, EBS, ALES, KPSS… Adı her neyse… Her adımda bir sınav, her adımda bir fırsat. Bunları değerlendirmek senin elinde. Bu hayat senin ve bu geminin dümeninde sen varsın. Nereye istersen o yöne gidersin. Yeter ki ne istediğini bil, kim olduğunun ne olmak istediğinin, yeteneklerinin farkına var. Takılma böyle adını bile sayamadığımız sınavlara… Çünkü hayatımız sınav…