Kıbrıs Rum Toplumu lideri Nikos Anastasiadis’in partisi DİSİ’nin eski milletvekillerinden Hristos Rotsas, Türkiye’de 15 Temmuz gecesi meydana gelen darbe girişimi sırasında, Rum ordusunun Kuzey Kıbrıs’a saldırması için fırsat doğduğunu söyledi.

   “Maalesef büyük bir fırsatı kaçırdık” diyen Rotsas “Gerekli hazırlıkları önceden yapmış olsaydık 43 bin Türk askerini esir alıp Baf Havaalanı’na götürebilir, ordumuz Girne skıyılarına ulaştığında Türkler mağlup olurdu”dedi.

   Eski milletvekilinin önce facebook hesabından paylaştığı bu görüş, Güney Kıbrıs’ta gündemin ilk sırasına yerleşti. Rotsas’ın Facebook hesabında yazdıklaı şöyle:

   “Türkiye’deki darbe gecesi büyük bir fırsat kaçırıldı. Esir Kıbrıs 42 yıl eli-ayağı bağlı pasif oturmasaydı, o gece belki de Kıbrıs’ın gecesi olacaktı.”

   Bu çılgın görüşü destekleyenlerin yanı sıra karşı çıkanların da olduğu belirtilirken, Politis gazetesine konuşan Rotsas; Rum yönetimini, darbe anını “fırsata çevirememe”, KKTC’ye saldırıp Türk askerini “esir almamakla” eleştirdi.

   Rotsas, “Facebook hesabında yazdıklarınızla tam olarak neyi anlatmak istediniz?” sorusu üzerine şöyle konuştu:

   ““Fırsat çıktığında kullanabilmek için bu 42 yılda hazırlık yapmalıydık. Hastanelerin ne kadar kişi alabileceği, birimlerin hazırlık durumunun ne olduğu bilinmeliydi. O gece kargaşadan dolayı, saldıranın Kıbrıslı Rumlar mı darbeciler mi olduğunu bilemeyecek durumdaki Türk ordusuna baskın yapabilirdik. 43 bin Türk askeri esir alınabilir, çoğu Baf Havaalanına ve Vasiliko’ya götürülebilirdi. Ancak, bunun için (Güney) Kıbrıs bugünkü gibi hazırlıksız değil, bunca yıl hazırlık yapmış olmalıydı.

Elimizde 43 bin Türk askeri tutsağımız olsaydı Türkiye herhangi bir şey yapmaya kalkışamayacak ve bizim ordularımız Girne kıyılarına ulaştığında, mağlup olacaktı. Türkler iki üç gün bombardıman yapar, sonra vazgeçerdi.”

   Rotsas’ın görüşlerini değerlendiren Politis gazetesi, şu yorumda bulundu:

    “Vurgulamamız gerekir ki, darbe gecesi Türk ordusu kışlalarda alarm durumundaydı ve bunun gibi maceraperest ve yıkıcı bir argümana olanak tanıyacak bir rehavet içinde olması söz konusu değildi.”