Kuzey Kıbrıs’ın en güzel bölgelerinden biri olan Akıncılar köyü, bozulmamış yapısıyla, eski taş evleriyle bölgeyi ziyaret edenleri nostaljik bir yolculuğa çıkarıyor. 1974’ten sonra verdiği göçler nedeniyle şu anda 350 kişilik nüfusa sahip olan Akıncılar, sınıra yakın olmasından dolayı kimlik belgesi gösterilerek girilen bir tek bölge olma özelliğini taşıyor. 
Çeşitli kaynaklar, geçmişte Luricina ismiyle de bilinen Akıncılar’ın kökeninin Lüzinyan dönemine kadar gittiğini belirtiliyor.  
Köydeki eski Katolik Kilisesi kalıntıları bu iddiaları destekliyor. 

Güzel kadın Lorenza efsanesi
Rivayetlere göre; Luricina köyü Lüzinyan döneminde yaşamış ve dünyalar güzeli bir kadın olduğu söylenen “Lorenza”nın birkaç ev yapmasıyla kuruluyor. Luricina isminin de Lorenza’dan esinlenerek verildiği belirtiliyor. 

Geçmişin izleri görülüyor
Geçmişte nüfusu 5 bine kadar çıkmış büyük bir köy olan Akıncılar’da geçmiş zengin hayatın izlerini taşıyan, yöreye özgü beyaz taşlardan ve beyaz topraklı kerpiçlerden yapılmış evler, kendine özgü bir mimari ile birleşince, nereden bakarsanız bakın, ilgi çekici panoramik görüntüler veriyor. Bugün çok azı kullanılan, köyün trajik hikayesine paralel olarak büyük çoğunluğu yıkıma terk edilmiş ve yıkılmış bu evler, daracık ilginç sokakları ile birleşince Fransa veya İtalya’nın dağ köylerine çok benziyor. 

1974 sonrası köyden göçler başladı
Luricina, 1963’te başlayan toplumlararası çatışmalarla birlikte, göç almaya başlamış. Komşu köyler Bodamya, Dali, Ayyos Sozomonos, Piroyi, Petrofan ve Goşşi’den güvenlik sorunu nedeni ile ayrılan Kıbrıslı Türkler, aralıklarla Luricina’ya taşınmış. Köy, bu tarihten 1974 yılına kadar 5 bin kişinin yaşadığı bir köye dönüşmüş. 1974 yılında Kıbrıs’ta coğrafik sınırların oluşması ile göçmen köylüler kendilerine Kuzey’de ayarlanan köylere taşınmışlar ve 1976 yılında köyün nüfusu 3 bine düşmüş. 
Günümüzde ise 300’e kadar düşen nüfusun çoğunluğunu ileri yaşta olanlar oluşturuyor. Gençler işe iş imkanı olmadığı için kentlere göçüyor.
Köyde yaşamlarını sürdürenler ise tarım ve hayvancılıkla geçiniyor. 

Adanın en güzel börülcesi Akıncılar’da yetişiyor
Vadi içerisinde tellerle kaplı olan tarihi köy, 25 bin dönümlük toprak arazisi üzerinde bulunuyor. Verimli topraklara sahip olan Akıncılar’da kuru ziraat ve hayvancılık yapılıyor. Adanın en iyi börülcesini yetiştiren köyde, incir, zerdali, badem, alıç, harup, armut, dut da yetiştiriliyor. 
Köyün tepelerinde ise ayrelli, gabbar boldur,hostez, kaz ayağı, gömeç, lapsana ve daha bir çok faydalı bitki yetişiyor.
Akıncılar’da daha önce tüm ülke nüfusuna yetecek kadar domates de üretiliyormuş. Akıncılar Belediye Başkanı Hasan Barbaros, bir söyleşisinde domates üretiminin neden bittiğini anlatıyor. Barbaros, “Kuzey Kıbrıs’a yetecek kadar domates çıkarıyorduk. Önce fiyatlar pahalı denildi. Sonra hükümet domates ithaline izin vermeye başladı. Önceleri ara ara izin verdi, sonra da hepten serbest bıraktı. Köylü de ekimden vazgeçti” bilgisini veriyor. 

Fotolar>>>Çiçek Özçelik Özhamit