Adıyaman’da enkaz kaldırma çalışmalarında yer alan Sivil Savunma ekibinden Lefkoşa Bölge Müdürü Mustafa Duyar, arama-kurtarma ekibinden Kemal Hacımusa ve Mustafa Beyaz, İsias geçirdikleri zor ve acı günleri anlattı.
Duyar, “İnsanlar can havliyle bize sarıldı, ailelerini enkazdan çıkarmamızı istedi. Onlara da ümit olduk. Keşke herkese yetebilecek imkanımız olsaydı…” dedi.
Adıyaman’da olağanüstü bir gayret gösterildiğini kaydeden Kemal Hacımusa ise, “Ekip olarak çalıştık. Paydaş kurumlar da destek verdi; belediyeler; Sivil Havacılık; Ercan itfaiye ekibi; GKK arama-kurtarma ekibi… Herkes elinden geleni yaptı ve süreci bu noktayı taşıdık…” dedi.
İkinci ekiple, Girne Limanı’ndan İskenderun’a, oradan da kara yoluyla Adıyaman’a vardıklarını söyleyen Mustafa Beyaz ise şunları anlattı:
“Uçakla giden ekiple aynı anda hazırlandık, hazırdık ama araçlarımız ve arama-kurtarma için kullanılacak ağır malzemelerimiz olduğundan gemiyle gittik. 24 kişiydik. Gemiye pazartesi öğlen bindik. Yolculuk 8 saat sürdü. Kara yolu çok sıkıntılıydı. Çöktüğü için otobanı kullanamadık, köy yollarından gittik. Onlarda da hasarlar vardı ve trafik yoğundu. 4-5 saatlik yolu 12 saatte gittik…”
Sivil Savunma Teşkilatı’nın profesyonel arama-kurtarma ekibinin 12 kişiden oluştuğunu, diğer ekibin eğitimlerle desteklendiğini ve kendilerine yardımcı olduğunu belirten Mustafa Beyaz, enkazda kullandıkları araç-gereçle ilgili teknik detay verdi.
En büyük heyecanı enkazda sese ulaşınca yaşadığını belirten ekip, İsias Otel’deki rehber kafilesinden Anıl Zeybek’e nasıl ulaşıldığını anlattı.

Kurtarma anını anlattılar
Kurtarma ekibinde yer alan Kemal Hacımusa, o anı şöyle aktardı:
“Orta yaşlı birine ait, derinden gelen bir erkek sesi duyduk. Durumu iyiydi. Kara ekibinin de bize katılmasıyla öğlen başladığımız kurtarma çalışmasını gece yarısı bitirdik. Çalışma sırasında artçı depreme şahit olduk…”
Enkazdan içeri girip anne ve 2 çocuğun çıkarılmasına yardımcı olanlar arasında yer alan Kemal Hacımusa, şunları aktardı:
“İçerisi çok karanlıktı. Fenerlerimizden birini içerde bıraktık ki çocuklar çevresini, annesini ve bizi görebilsin. Anne yaralıydı. İlk etapta anneyi çıkararak alan yarattık. Sıkışan iki plakayı esneterek çocukları çıkarmak için uğraştık. Hassas davrandık çünkü yapacağımız aşırı bir müdahale tüm enkazın çökmesine, bizim de çocukların da hayatını kaybetmesine neden olabilirdi.  1.5-2 yaşlarında Ali’yi sonra da biraz daha büyük olan Lale’yi çıkardık. Bu çalışma yaklaşık 8 saat sürdü…”